Κάλεσμα στήριξης του ΚΚΕ στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, απευθύνουν φίλοι και συνεργαζόμενοι, με δηλώσεις τους. Μάλιστα οι δηλώσεις τους, κυκλοφορούν σε μεγάλο τιράζ, από την ΤΕ Αχαΐας του ΚΚΕ.
Βαγγέλης Κατσιάκουλης (Ιατρός γαστρεντερολόγος. Πρώην υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Δημοτικός σύμβουλος Δήμου Πατρέων με τη Λαϊκή Συσπείρωση):
«Σ’ αυτήν την πολιτική συγκυρία η στράτευση με το ΚΚΕ αποτελεί την μοναδική σωστή πολιτική επιλογή.
Άκυρο, λευκό ή αποχή ενισχύουν τα κόμματα του αντιλαϊκού τόξου».
Ιωάννης Δημογιάννης (Φιλόλογος, μεταπτυχιακός στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο):
«Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, το πολιτικό κατεστημένο που διαφέντεψε για δεκαετίες τα όνειρα μας και κυρίως τα όνειρα των παιδιών μας, θα μας ζητήσει ξανά να εμπιστευτούμε αυτούς που ευθύνονται για την κατάντια της χώρας. Γι’ αυτό και εγώ, αναλογιζόμενος την κατρακύλα του τόπου μου, αναλαμβάνω σαν δημοκρατικός πολίτης, το μερτικό της ευθύνης που μου αναλογεί. Σαν εκπαιδευτικός που αφοσιώθηκε στο λειτούργημά του, σαν διανοούμενος που αφουγκράστηκε τις ανθρώπινες αγωνίες, αλλά και σαν άτομο με αναπηρία, που για δεκαετίες βιώνει την προκλητική αναλγησία αυτού του νοσηρού πολιτικού συστήματος, γυρνώ την πλάτη σε όσους δε σεβάστηκαν το μόχθο και τα δικαιώματά μας. Σε ετούτη, λοιπόν, την κρίσιμη ρωγμή του χρόνου, συντάσσομαι και εγώ με το ΚΚΕ, στηρίζοντας όλους όσους απέδειξαν με τους αγώνες και την πίστη τους πως κράτησαν το πρόσωπο μας, «καθάριο και αδιαίρετο» (Γ. Ρίτσος)».
Κώστας Πετρόπουλος (Πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής. Προπονητής):
«Έναν αιώνα τώρα μόνο το ΚΚΕ στέκεται αταλάντευτα και ανυποχώρητα δίπλα στον Ελληνικό λαό και παλεύει για μια κοινωνία πραγματικά δημοκρατική και πολιτισμένη, μια κοινωνία δίκαιη και ανθρώπινη.
Ειδικότερα σε αυτές τις εκλογές η ενίσχυση του είναι μονόδρομος για να δυναμώσει η φωνή μας, η φωνή του λαού και μέσα στη βουλή, για να αντισταθούμε στην αντιλαϊκή καταιγίδα που έρχεται κατά πάνω μας.
Το κρίσιμο σε αυτές τις εκλογές δεν είναι να επιλέξουμε αυτούς που θα συνεχίσουν ανενόχλητοι να διαλύουν τη ζωή μας και να υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας, αλλά να δυναμώσουμε τη λαϊκή αντίσταση και μέσα στη βουλή. Γι αυτό συνειδητά ΚΚΕ»!
Ήρα Κουρή (Φιλόλογος, πρώην αντιδήμαρχος, πρόεδρος Πάρκου Εκπαιδευτικών Δράσεων και δημοτική σύμβουλος Δήμου Πατρέων με τη Λαϊκή Συσπείρωση. Υποψήφια Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ):
«Η λαλιά που δεν ξέρει από ψέμα
Θα αναπαύσει το πρόσωπο του μαρτυρίου»
ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ Οδ. Ελύτης
Η κρίση που έπληξε την Ελλάδα την τελευταία δεκαετία λεηλάτησε τις ζωές μας αφήνοντας πίσω της χιλιάδες ανέργους, χιλιάδες οικογένειες χωρίς σπίτι, χιλιάδες οικογένειες χωρίς τα αναγκαία να ζήσουν (ρεύμα, νερό, φαγητό). Νέοι επιστήμονες μαζικά και μεθοδικά διοχετεύθηκαν στο εξωτερικό για να εξαργυρώσουν με θέσεις εργασίας τις «επενδύσεις» των γονιών τους για την παιδεία τους, όπλο μοναδικό για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Και άλλοι νέοι και μεσήλικες που δεν άντεξαν την κοινωνική πίεση και απόρριψη οδηγήθηκαν στην σκληρή απόφαση της αυτοκτονίας.
Στη δεύτερη δεκαετία λοιπόν, του 21 ου αι. αντί να είμαστε δυνατοί αγωνιστές με εμπιστοσύνη στις κοινωνικές κατακτήσεις και με διεκδικήσεις που να αφορούν τη διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, έτσι ώστε οι κοινωνίες να οργανώνονται με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων, βρεθήκαμε μετέωροι στη δίνη των πιο ακραίων, απάνθρωπων και σκληρών μέτρων. Οι φορείς που τα σχεδίασαν και τα υπέβαλλαν – ΔΝΤ και ΕΕ – δεν ντρέπονται να δηλώνουν ότι ήταν λάθος τους. Πόση υποκρισία! Οι πολιτικές δυνάμεις που τα εφάρμοσαν δουλικά και στυγνά – ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ – δεν διστάζουν να ζητήσουν την ψήφο μας παρουσιάζοντας το καταστροφικό τους έργο ως αναγκαιότητα σωτήρια για τη χώρα μας. Στην πραγματικότητα όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η μόνη έγνοια τους ήταν να καλύψουν τις ανάγκες των τραπεζιτών και των μεγαλοκεφαλαιούχων.
Δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε καταλάβει τι φόρτωσαν στις πλάτες μας και το γιατί έγινε αυτό. Στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου θα ψηφίσουμε πάλι αυτούς που εγκαινίασαν και υπερασπίζονται αυτές τις πολιτικές; Θα ψηφίσουμε αυτούς που με φιλοδωρήματα της τελευταίας στιγμής θέλησαν να μας κοροϊδέψουν και να μας παραπλανήσουν, ενώ εφάρμοσαν πολιτικές αντιδιαμετρικά αντίθετες από όσα πρόβαλλαν πριν πάρουν την εξουσία; Θα ψηφίσουμε αυτούς που συγκυβέρνησαν με την ακροδεξιά και τώρα έχουν απορροφήσει πολιτικά προβεβλημένα στελέχη της;
Έχοντας κατά νου, αυτή την πραγματικότητα και διαπιστώνοντας ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που σταθερά, συνεχώς , ειλικρινά παρουσίασε την κατάσταση, που διεκδίκησε το δίκιο μας με πολιτικούς αγώνες μέσα και έξω από τη Βουλή, που συνεπέστατα ακολουθεί τα ιδεολογικά της μονοπάτια αποφάσισα και στις εκλογές του Ιουλίου να στηρίξω το ΚΚΕ. Για μένα η καθαρότητα, η υπευθυνότητα, η τόλμη να υπερασπίζεσαι τις θέσεις και μάλιστα στο πιο αντιδραστικό περιβάλλον είναι πολιτικές αρετές και αυτές χαρακτηρίζουν διαχρονικά και σταθερά το ΚΚΕ.
Γιώργος Μαγιάκης (Τελειόφοιτος του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Δάσκαλος στο Χορευτικό Τμήμα του Δήμου Πατρέων. Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγυιάς):
«Στις 7 Ιουλίου πρέπει να σηκώσουμε ανάστημα, να αποφύγουμε τις παγίδες και να επιλέξουμε τον τρίτο δρόμο. Να ψηφίσουμε ΚΚΕ ως τη μόνη ρεαλιστική λύση ενάντια στη στενότητα, τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια. Να ψηφίσουμε για μια ισχυρή αντιπολίτευση, σταθερή, που δεν υποχωρεί, δεν συμβιβάζεται. Με την έννοια «τρίτος δρόμος», εννοούμε την υπερπήδηση κάθε παγίδας του διπολισμού και των ψεύτικων διλημμάτων, κοιτώντας το συμφέρον του λαού. Ο διπολισμός στοχεύει στην κατακρεούργηση της λαϊκής συνείδησης και αποξενώνει τον κόσμο από τα κυρίαρχα ζητήματα. Καλλιεργεί το συμβιβασμό με το λιγότερο κακό. Πλάι στο διπολισμό, καιροφυλακτούν να απομυζήσουν οφέλη από την απογοήτευση του κόσμου, κόμματα που την επόμενη μέρα των εκλογών θα του γυρίσουν την πλάτη και θα είναι παρόντα στα κελεύσματα των αστικών συμφερόντων. Κόντρα στη μοιρολατρία, τον συμβιβασμό, το φασισμό και τη στοχευόμενη σύγχυση, δυναμώνουμε το ΚΚΕ για να υπερασπισθεί στο ακέραιο τα λαϊκά συμφέροντα. Η «δίκαιη» ή «βιώσιμη» ανάπτυξη, που προάγουν τα κόμματα εξουσίας, από τη φύση τους είναι τρόποι ανάπτυξης που δεν αφορούν τις λαϊκές μάζες. Οι θυσίες που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αποτελούν πλέον βεβαιωμένη πείρα. Στην Πάτρα, η συντριπτική πλειοψηφία πήρε την κατεύθυνση της ανατροπής, ξεκινώντας ο καθένας από διαφορετική ιδεολογική αφετηρία. Στην ίδια κατεύθυνση θα συνεχίσουμε στις 7 Ιουλίου συμπορευόμενοι με το ΚΚΕ. Οι θέσεις, η κριτική και οι προβλέψεις του απέδειξαν την αλήθεια στο λαό. Μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα όξυνσης και ανταγωνισμού, η δύναμη του ΚΚΕ είναι ασπίδα προστασίας».
Αντώνης Ντάσιος (Φυσικοθεραπευτής ΠΓΝΠ Μέλος του ΔΣ σωματείου εργαζομένων ΠΓΝΠ):
«Τα τελευταία χρόνια των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονιών, οι μάχες που δώσαμε μέσα στα αιρετά συνδικαλιστικά όργανα με στόχο την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και στην κοινωνία με στόχο τη στήριξη των αδυνάτων και των κοινωνικών αγαθών (ρεύμα, νερό, στέγη κτλ), έκανε ακόμα πιο ξεκάθαρη την επιλογή της ψήφου για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019.
Το ΚΚΕ έδωσε το παρόν σε όλες αυτές τις μάχες, είτε με τις κομματικές, είτε με τις συνδικαλιστικές του δυνάμεις (ΠΑΜΕ). Στήριξε τους αδυνάτους και κράτησε την ελπίδα ζωντανή, όταν η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα αρχηγικό, αστικό κόμμα, ξέπλυνε τις πολιτικές δυνάμεις που ο κόσμος είχε απαξιώσει, εμπέδωσε στη συνείδηση του αγωνιζόμενου λαού ως μόνη εναλλακτική τις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές και απογοήτευσε μεγάλο μέρος του κόσμου του κινήματος.
Σηκώνουμε το κεφάλι, στεκόμαστε απέναντι στο ψευδοδίλλημα του διπόλου (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ), αφού αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα του ΚΚΕ για συστράτευση.
Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος που διατηρεί την ελπίδα και την αισιοδοξία ζωντανή».
Βίβαν Σαμούρη (Πτυχιούχος νομικής. Πρώην τραπεζικό διοικητικό στέλεχος. Έχει διατελέσει Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, αντιδήμαρχος Οικονομικών, πρόεδρος Δημοτικού Ωδείου και Δημοτικού Βρεφοκομείου. Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Πατρέων με τη Λαϊκή Συσπείρωση):
«Κι όχι αυταπάτες προπαντός…
Φίλοι μου, «το να πέσεις δεν είναι τρομερό, το να μη θέλεις όμως να σηκωθείς είναι ολέθριο». Και ο μοναδικός τρόπος για να αναδυθεί κανείς από τις στάχτες του, είναι να αγωνιστεί σθεναρά ενάντια σε όλους όσοι ασκούν πολιτικές που μας εμβυθίζουν στη φτώχεια, που απαξιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη, στέλνοντάς την στις ουρές των συσσιτίων, στον ισόβιο, κοινωνικό αποκλεισμό…
Στις 7 Ιουλίου, λοιπόν, ας αγνοήσουμε ενσυνείδητα τα πλαστά διλήμματα, τις συστημικές υποσχέσεις για ανάπτυξη, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσω φιλελεύθερων πρακτικών -που δεν είναι τίποτε άλλο, παρά συγκεκαλυμμένες, νέες υφεσιακές πολιτικές… Κι ας συμπορευτούμε με ‘κείνη την πλευρά, που παλεύει αδιάλειπτα, εδώ και δεκαετίες, για κοινωνική δικαιοσύνη και που θα εξακολουθήσει να αποτελεί το ισχυρότερο ανάχωμα στην εν εξελίξει κρίση, η οποία αναμένεται να ενταθεί, με μπαράζ πλειστηριασμών, εξώσεων και όχι μόνον… Κι αυτή η πλευρά, δεν άλλη από το ΚΚΕ.
Η συμπόρευση, δε, αυτή, τη δεδομένη χρονική στιγμή, δεν συνιστά απαραιτήτως και ιδεολογικο-πολιτική ταύτιση, αλλά κυρίως μεταφράζεται ως ένωση δυνάμεων, απέναντι σ’ αυτόν τον ιδιότυπο οικονομικό πόλεμο, και αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης, για την οποία δεν θα μετανιώσουμε αμέσως μετά τις εκλογές, όπως συνήθως συμβαίνει…
Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή, λοιπόν, οφείλουμε να ενισχύσουμε το Κόμμα του Δημήτρη, του Κώστα, της Κατερίνας, της Ελένης και πολλών άλλων, που «εισέβαλαν» στα γραφεία της ΔΕΗ, για να σου επανασυνδέσουν το ρεύμα, που εμπόδισαν τις τράπεζες να σου βγάλουν το σπίτι στο σφυρί, που πίεσαν τον εργοδότη σου να προβεί στ’ αυτονόητο, δηλαδή να σε πληρώσει, που κατέβηκαν στους δρόμους εναντιωνόμενοι στις ανελέητες περικοπές μισθών, συντάξεων…».
Δημήτρης Σπαρτινός (Λέκτορας στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υποψήφιος βουλευτής της ΛΑΕ και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στο Δήμο Πατρέων)
«Η πραγματικότητα των μεγάλων προβλημάτων που όλοι ζούμε διαψεύδει κατηγορηματικά τα αφηγήματα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ και δείχνει το τι ετοιμάζεται για μετά τις εκλογές με οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Ο αντιλαϊκός οδοστρωτήρας δεν αντιμετωπίζεται από δυνάμεις που ήταν στο τιμόνι του ή συνοδηγοί του.
Τώρα, πρέπει να είναι δυνατό το Κόμμα εκείνο που βρίσκεται μπροστά στον καθημερινό αγώνα για να ανασάνει ο λαός, που απορρίπτει την αντιλαϊκή πεπατημένη, που παραμένει σταθερός αντίπαλος του ιμπεριαλισμού, που κρατάει ανοιχτή την πόρτα για τον σοσιαλισμό. Και αυτό το Κόμμα είναι το ΚΚΕ. Τώρα, δεν κρίνονται οι επιμέρους διαφορές μεταξύ μας και οι όποιες επιφυλάξεις του καθένα μας.
Τώρα, δεν έχει θέση η απογοήτευση από τη διάψευση προσδοκιών και ελπίδων.
Δεν μας αγγίζουν τα εκβιαστικά διλήμματα που επιχειρούν να ορθώσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, γιατί η δήθεν άβυσσος που τους χωρίζει έχει γίνει σκόνη από την κοινή τους πολιτική στα μεγάλα θέματα. Αυτό είναι που φούσκωσε τα πανιά της ΝΔ και που στρώνει το δρόμο ακόμα και να συγκυβερνήσουν αργότερα.
Δεν τιμωρείται ο ΣΥΡΙΖΑ με ψήφο στη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, δοκιμασμένες δυνάμεις του συστήματος. Πάνω στο δικό τους αντιλαϊκό χαλί βάδισε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Καμιά εμπιστοσύνη στο κόμμα του Βαρουφάκη, φτάνει πια με τους διάττοντες αστέρες και τα αναχώματα, μπουχτίσαμε οι αριστεροί από δήθεν ρεαλιστικές ανατροπές και από σχήματα που παίρνουν την ψήφο μας σήμερα, για να την καταθέσουν αύριο στο δικομματισμό.
Το βήμα που έγινε και η Χρυσή Αυγή είδε την πλάτη του ΚΚΕ, να ολοκληρωθεί τώρα, να μην μπουν στη Βουλή οι φασίστες.
Δεν απέχουμε από τις εκλογές, όχι τέτοιο δώρο σ’ όσους μας εξαπάτησαν, ο θυμός μας και οι πικρίες μας να γίνουν πείσμα, στις 7 Ιουλίου πάμε στις κάλπες για να ψηφίσουμε ΚΚΕ».
.
Παύλος Τσεκούρας (Ανένταχτος αριστερός. Πρώην μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην μέλος της ΛΑΕ)
« …εν γνώσει των συνεπειών του νόμου» ψηφίζω ΚΚΕ.
Με τη φράση «εν γνώσει των συνεπειών του νόμου ψηφίζω ΚΚΕ» μου απάντησε φίλος και χρόνια σύντροφος όταν πρόσφατα τον ρώτησα τι θα ψηφίσουμε τώρα στις βουλευτικές εκλογές. Αυτή η απάντηση συμπυκνώνει τη συνειδητή μας ανταπόκριση στο κάλεσμα του ΚΚΕ για συμπόρευση.
Είμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη (για άλλη μια φορά) πολιτική και εκλογική μάχη.
Υπάρχει απογοήτευση, αγωνία, περίσκεψη, προβληματισμός αλλά όχι αναχωρητισμός
Μετά τη μετάλλαξη ΣΥΡΙΖΑ -το 2015, μετά την κατάρρευση των σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ) το 2019 και καθώς ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια αριστερά, η δε ριζοσπαστική Αριστερά δε έχει στοιχειώδεις προϋποθέσεις πειστικής και κυρίως χρήσιμης ανασύνταξης και ανασυγκρότησης, είναι προφανές το κενό, το αδιέξοδο και προφανής ο σκεπτικισμός χιλιάδων αριστερών αγωνιστών και καλοπροαίρετων ανθρώπων.
Πολλοί οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα ήλπισαν και στήριξαν τους αγώνες για την ανατροπή, τρομάζουν σήμερα στο σενάριο επανόδου του Μητσοτάκη και της ΝΔ στην κυβέρνηση. Το βλέπουν ως εκεί και μόνο. Έτσι, με βαριά καρδιά παρότι απογοητευμένοι και απαισιόδοξοι, σκέφτονται να ξαναψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. «Τουλάχιστον να αποτρέψουμε την επάνοδο της ΝΔ», λένε.
Αποτρέπεται όμως οριστικά η επάνοδος της ΝΔ με την ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ;
Το κρίσιμο του ερωτήματος είναι το «οριστικά». Γιατί, έστω θα αποτραπεί η συντριπτική ήττα σε ένα μήνα, έστω θα μειωθεί και η ψαλίδα με τη ΝΔ. Στους επόμενους μήνες και χρόνια τι θα γίνει;
Η συνέχεια της ασκούμενης πολιτικής που καθορίζει τις ζωές μας ποια θα είναι;
Θα είναι ακόμα πιο ακραία και αντιλαϊκή με όποιο κυβερνητικό σχήμα!
Δεν αποτρέπεται έτσι «το κακό».
Η αμφισβήτηση του ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά, προέρχεται δυστυχώς από τα δεξιά. Αμφισβήτηση που προέκυψε και διαμορφώθηκε με δική του κυρίως ευθύνη. Υπάρχει βέβαια σοβαρή ευθύνη όλης της Αριστεράς διότι εντέλει δεν αμφισβητήθηκε εκλογικά από τα αριστερά η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε νεοφιλελεύθερο προσωποπαγές κόμμα καθώς έδωσε διαπιστευτήρια στην αστική τάξη και την πλουτοκρατία, δικαίωσε και ανάστησε το απαξιωμένο μέχρι το 2015 Νεοδημοκρατικό και Πασοκικό πολιτικό προσωπικό.
Εμπέδωσε στην κοινωνική πλειοψηφία τα δομικά στοιχεία της δεξιάς πολιτικής :
δηλαδή, μνημόνια, μονόδρομος η υποταγή στους δανειστές, την καπιταλιστική ΕΕ και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Επιπλέον, συνέβαλε με την πρακτική του στην εμπέδωση του «όλοι είναι ίδιοι», με το βόλεμα ημετέρων, την επικοινωνιακή διαχείριση μεγάλων προβλημάτων στην πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ψέματα, αυταρχισμός, αλαζονεία, ρουσφετολογική πρακτική και προσβολή της αξιοπρέπειας του κόσμου με προεκλογικά επιδόματα-ψίχουλα.
Όλο αυτό το πακέτο είναι το καταλληλότερο έδαφος για να ευδοκιμεί και να εδραιώνεται η δεξιά πολιτική και τα δεξιά κόμματα.
Ας μη τα βάζει με τον απλό κόσμο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ας κοιτάξει τα κυβερνητικά του πεπραγμένα.
«Το μοιραίον φυγείν αδύνατον» λοιπόν για το ΣΥΡΙΖΑ. Όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού «τελείωσε τη δουλειά», αποχωρεί δεχόμενος τα εύσημα από το σύστημα: Ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες σας, δε σας χρειαζόμαστε άλλο.
Η ριζοσπαστική εξωκοινοβουλευτική αριστερά βιώνει πρωτοφανή ιστορική ήττα. Η όποια θολή και αδιαμόρφωτη ακόμα προοπτική της, δε σώζεται με μια νέα εκλογική κάθοδο βέβαιης περαιτέρω εκλογικής συντριβής. Η ριζοσπαστική αριστερά μπορεί να κρατηθεί ζωντανή μόνο με σαφείς πρωτοβουλίες ανασυγκρότησης και συνεννόησης. Με θαρραλέα και μεγαλόψυχη απόφαση χρήσιμης και εύστοχης ψήφου στις 7 Ιουλίου.
Έτσι θα αποδείξει ότι δεν χάνει το δάσος κοιτάζοντας το δέντρο.
Και τώρα τι κάνουμε;
Οφείλουμε να δούμε και να υποστηρίξουμε πολιτικές και επιλογές στην αντίθετη κατεύθυνση. Προς τα αριστερά!
Να διαμορφώσουμε συνθήκες αντιστροφής και ανατροπής της επερχόμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και θα επεκτείνει ο Μητσοτάκης. Τώρα.
Την περίοδο 2010-2015 της κινηματικής ανάπτυξης και ανόδου, ένας ολόκληρος κόσμος που κατεδάφισε τα μεγάλα παραδοσιακά κόμματα του παλαιού δικομματισμού, κοίταξε με διάθεση και περίμενε πρωτοβουλίες και νεύμα και από το ΚΚΕ. Αυτός ο κόσμος, είτε γιατί δεν ήταν έτοιμος να αποκρυπτογραφήσει το σχέδιο του κόμματος, είτε γιατί το σχέδιο ήταν ασαφές και χρονοβόρο, ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ σε ηγεμονική δύναμη στην αριστερά.
Η οριστική και άνευ επιστροφής διάψευση από τον ΣΥΡΙΖΑ όμως, θέτει τα πράγματα επιτακτικά και για τον κόσμο που προανέφερα, αλλά και για το ΚΚΕ.
Να δούμε το κύριο, το επιτακτικό, την αναγκαιότητα.
Προσωπικά, με τον κόσμο του ΚΚΕ με συνδέουν τα χαρακτηριστικά της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αφοσίωσης στην υπηρέτηση των λαϊκών αναγκών η συλλογική αντίληψη για την κοινωνία, η ανατροπή του συστήματος, η αναφορά στον Μαρξισμό-Λενινισμό. Τα πρώτα μηνύματα για την πολιτική και κοινωνική μου συγκρότηση τα πήρα από την ΚΝΕ και το κόμμα ως μέλος.
Οι λόγοι που με αφήνουν ακόμα σήμερα μακριά από το κόμμα είναι πολλές επιφυλάξεις- όχι βέβαια στην στρατηγική του επιλογή αλλά στον σχεδιασμό και την πρακτική του δράση για την νίκη του λαού και την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Για το πώς χτίζει τις συμμαχίες για τη νίκη.
Αυτά και πολλά άλλα έχουμε καιρό να τα πούμε. Αναμένουμε να ανοίξει ειλικρινής και χωρίς απολυτότητες διάλογος με όλους όσους σήμερα στέκονται κριτικά, με ειλικρίνεια και χωρίς «πληγωμένο εγωισμό» ή χωρίς εμπάθεια απέναντι στο ΚΚΕ.
Έναν ολόκληρο κόσμο με πολιτική συγκρότηση, εμπειρία, διαθεσιμότητα, αυταπάρνηση, που μπορεί να είναι χρήσιμη και κρίσιμη μάζα σε μια «ξηρή» πολιτική περίοδο.
Το «δεν περισσεύει κανείς» πρέπει να το πει και η Αριστερά και το ΚΚΕ και όχι μόνον οι αστοί που έχουν απόλυτη προσήλωση στο ταξικό τους συμφέρον.
Τώρα δεν πρέπει να χαθούμε στη λεπτομέρεια. Να μη διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο. Να μη χάνουμε το δάσος κοιτάζοντας το δέντρο.
Σε λιγότερο από ένα μήνα έχουμε εκλογές.
Χωρίς άλλο, η στήριξη του ΚΚΕ έστω και κριτικά, είναι σήμερα η μόνη αριστερή, επαναστατική ψήφος ελπίδας και προοπτικής.
Είναι η μόνη ψήφος που κρατά ανοιχτό το δρόμο για διεργασίες ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του κινήματος διεκδικήσεων και αντιστάσεων που χρειαζόμαστε .
Για μια μαζική πολιτική δύναμη στα Αριστερά του κυρίαρχου δεξιόστροφου πολιτικού κατεστημένου. Δύναμη που έχει χρέος να αντισταθεί σήμερα και να σχεδιάσει με σαφήνεια και αμεσότητα την πορεία νίκης του λαϊκού κινήματος.
Δίνουμε κριτική στήριξη στο ΚΚΕ ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά του, θέτοντας το δικό μας στίγμα για την πορεία των εξελίξεων.
Ψήφος στο ΚΚΕ. Για να κρατήσουμε «αναμμένο το κερί της ελπίδας» όπως λέει και ο Κώστας Πελετίδης, ο δήμαρχος της καρδιάς μας, που μας έπεισε, μας ενέπνευσε μαζί με τον πατραϊκό λαό.
Συντάσσομαι με το ΚΚΕ και ελπίζω».
Παπαγεωργίου Νικόλαος (Συνταξιούχος ΙΚΑ. Δραστηριοποιείται στο αντιρατσιστικό κίνημα και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών στην Πάτρα):
«Είναι κάποιες στιγμές, στη διαδρομή του καθενός που θεωρεί τον εαυτό του ενεργό υποκείμενο της ταξικής διαδικασίας, που πρέπει να δει και να αφουγκραστεί την ιστορική στιγμή, να εκλογικεύσει την εμπειρία της διαδρομής του, να σταθεί πλάι και να συμπορευθεί στο κύριο μέτωπο πάλης που διαμορφώνεται σήμερα. Η κοινωνία οδηγείται πάλι δέσμια ψευδών διλημμάτων από τις πολιτικές της «σιδερένιας πτέρνας», του νεοφιλελευθερισμού, όπως αυτές εκφράζονται από τα κύρια μπλοκ εξουσίας της αστικής τάξης και των δορυφόρων της.
Η στήριξη και ισχυροποίηση του ΚΚΕ σήμερα αποτελεί κομβικό ζήτημα επιλογής χιλιάδων αγωνιστών και του λαού που ζει σε καθεστώς εξαίρεσης δικαιωμάτων. Είναι καιρός να χτιστεί η συσπείρωση του λαού για την επόμενη μέρα, απέναντι στις πολιτικές της αστικής διαχείρισης – με όποιο προσωπείο και να εμφανίζονται – για να υπερασπιστούμε ό,τι απέμεινε παλεύοντας για όσα χάθηκαν.
Τα μπλοκ της αστικής κυρριαρχίας έδειξαν στην Πάτρα τις διαθέσεις τους, απέναντι σε ένα λαό που υπερασπίστηκε τους αγώνες και τα αιτήματά του και ΝΙΚΗΣΕ.
Η αγωνιστική δράση των ανθρώπων που πάλεψαν στο πλευρό της δημοτικής αρχής έδειξε τον τρόπο που μπορεί να επιτευχθεί η συσπείρωση που απαιτείται για ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Παρακαταθήκη για το αύριο, στους αγώνες για δουλειά – δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες. Αυτή την παρακαταθήκη προσπαθούν να ακυρώσουν τα κόμματα εξουσίας. Τα μπλοκ εξουσίας του κατεστημένου μας θεωρούν ένα «ιστορικό λάθος».
Όλοι όσοι αρθρώνουν λόγο και αντιστέκονται στο νεοφιλελευθερισμό ιδεολογικό πολτό θεωρούνται απροσάρμοστοι, ανίκανοι να αποδεχθούν το μονόδρομο της επιτροπείας και των μνημονίων που υπηρετούν οι «ρεαλιστές» της εξουσίας, υπηρέτες των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων.
Όμως, για εμάς, οι έννοιες του άνεργου, του αντιφασίστα, του εργαζόμενου, του αγωνιστή που διώκεται για τις ιδέες του… είναι η συνείδησή μας, η ταυτότητά μας.
Με αυτές ο καθένας από εμάς να πάρει μέρος στην προσπάθεια για τη συγκρότηση μιας λαϊκής αντιπολίτευσης και συμμαχίας για την επόμενη μέρα.
Αυτό που ζητάει ο λαός μας σήμερα είναι να δει να συγκροτείται ο αντίπαλος πόλος, το μέτωπο που θα συσπειρώσει όλες τις δυνάμεις που εναντιώνονται στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Ο κύριος όγκος των δυνάμεων αντίστασης και συνεπής βρίσκεται σήμερα στις γραμμές του ΚΚΕ.
Μακριά από όλους οι λογικές της περιχαράκωσης, της αυτοαναφορικότητας, της πρακτικής των κλειστών ιδεολογικών γκέτο, της παραίτησης. Δεν ταιριάζουν αυτά σε αγωνιστές.
Στήριξη και συσπείρωση για την ενίσχυση του ΚΚΕ συμβάλλοντας στο να’ χει ο λαός ένα στέρεο αποκούμπι την επόμενη μέρα».
Χρήστος Γιαννόπουλος (Δημοτικός υπάλληλος. Υπεύθυνος του Χορευτικού Τμήματος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων. Δάσκαλος χορού σε Πολιτιστικούς Συλλόγους της περιφέρειας. Μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού):
«Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η πλέον αντιφασιστική ψήφος, ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια φασιστικοποίησης της κοινωνίας απ’ όπου και αν αυτή προέρχεται».
