Ένα κρίσιμο ερώτημα από εδώ και στο εξής, θα είναι η στρατηγική της ωριμότητας, της ελληνικής οικονομίας, που θα εξασφαλίσει επιτυχημένη πορεία για το μέλλον.
Ο τουριστικός τομέας προφανώς και θα έχει την δική του συμβολή σε αυτό το εγχείρημα, καθώς έχει καταγράψει ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό αποτύπωμα. Σήμερα, κατέχουμε μια σημαντική θέση ανάμεσα στους 10-15 μεγαλύτερους παγκόσμιους προορισμούς και πλέον αποτελούμε υπολογίσιμη δύναμη. Όμως, απαιτείται αποτελεσματική διαχείριση προορισμών και εκσυγχρονισμός υποδομών,δηλαδή ενεργειακή επάρκεια, καθαριότητα, επαρκής αστυνόμευση, ενίσχυση υπηρεσιών υγείας, και άλλες απλές καθημερινές βασικές ανάγκες.
Η πολιτεία πρέπει να αναλάβει το δικό της μερίδιο ευθύνης, κυρίως σε ότι αφορά στο στρατηγικό σχεδιασμό επενδύσεων σε υποδομές, αλλά και οι τοπικές αυτοδιοικήσεις να επενδύσουν ώστε να βελτιώσουν τις υποδομές τους.
Είναι αυτονόητο ότι η οικονομική ανάκαμψη της χώρας μας, συνδέεται με την ανάπτυξη, με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του προϊόντος, με νέες ιδιωτικές επενδύσεις στον τουρισμό που θα δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία στο προσφερόμενο τουριστικό προϊόν, καθώς και νέες θέσεις απασχόλησης.
Για το λόγο αυτό, πρέπει να εξυπηρετηθούν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις:
Η οικονομική σταθερότητα της χώρας. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει σε βάθος χρόνου, αν η χώρα δεν μπει σε μια μακρά περίοδο οικονομικής σταθερότητας και ηρεμίας.
Ένα ρεαλιστικό για τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα φορολογικό πλαίσιο. Πλαίσιο σταθερό και σε βάθος χρόνου. Η μείωση παραμέτρων της φορολόγησης, αρχίζοντας από τους συντελεστές ΦΠΑ που επηρεάζουν άμεσα την ανταγωνιστικότητα του τομέα μας, θα επιτρέψει επιτέλους στον ιδιωτικό τομέα να επικεντρώσει τις δυνάμεις του στην αύξηση της ποιότητας. Χρειάζεται ένα περιβάλλον, με σταθερούς φορολογικούς συντελεστές, χωρίς υπέρμετρα φορολογικά βάρη, αλλά με εφόδια και χρηματοδοτικά εργαλεία που θα βελτιώσουν τους τουριστικούς δείκτες και την ανταγωνιστικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο φόρος διαμονής στα καταλύματα της χώρας.
Στην επιχειρηματικότητα, να δοθεί μια ρεαλιστική, βιώσιμη λύση στο θέμα της ενίσχυσης της ρευστότητας και της αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων. Οι τράπεζες πρέπει να έχουν τη βούληση, αλλά και τη δυνατότητα μέσω νομικής κάλυψης των στελεχών τους, να εξετάζουν κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να προβαίνουν σε αναδιαρθρώσεις με τη συμμετοχή του επιχειρηματία, εκεί όπου υπάρχει βιώσιμο businessplan, καλό management.
Ολοκλήρωση το ταχύτερο δυνατόν του εθνικού χωροταξικού σχεδίου για τον Τουρισμό. Απαιτείται ένα απλό και φιλοεπενδυτικό χωροταξικό πλαίσιο, που θα φθάνει σε επίπεδο ορίων των Δήμων, με συγκεκριμένες χρήσεις γης, ώστε να διασφαλίζεται η απαραίτητη ασφάλεια δικαίου για τους επενδυτές και ταυτόχρονη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Τέλος, οι εργαζόμενοι χρειάζονται πέραν της μισθολογικής στήριξης, συνεχή κατάρτιση, μέσα από προγράμματα εκπαίδευσης και εξειδίκευσης, καθώς στην αιχμή της τουριστικής περιόδου, αγγίζουμε το 30% της συνολικής απασχόλησης της χώρας.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΒΕΛΗ, ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΜΕΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ν.Δ.
