Η παράσταση «Μόνος κόσμος»-Emily Dickinson, με την ηθοποιό Χριστίνα Τασκασαπίδου, που παίχτηκε με επιτυχία στην Αθήνα, θα φιλοξενηθεί αυτή την Πέμπτη 13 Ιουνίου, 9 το βράδυ στο Πολύεδρο.
Την σκηνοθεσία της παράστασης έχει κάνει ο Αλέξιος Κοτσώρης και την επιμέλεια των κειμένων ο Δημήτρης Ζαχαράτος. Η μουσική επιμέλεια της παράστασης έχει γίνει από την Violet Louise.
Λίγα λόγια για το έργο:
Μια γυναίκα συνδέεται με την ποίηση μέσα στο χρόνο και αφήνεται στην δική της ψυχική απομόνωση, στο μοναδικό καταφύγιο, στον μόνο κόσμο που θέλει. Το τότε και το σήμερα, το εδώ και το πάντα, βρίσκονται σε επικοινωνία και σύνδεση με την ζωή της ποιήτριας Emily Dickinson. Στην παράσταση βλέπουμε μέσα από επιστολές, ποιήματα και αναφορές, μία ταύτιση με την ζωή σήμερα.
Η Αμερικανίδα ποιήτρια Emily Dickinson, έγινε οικουμενική δίχως να ξεμυτίσει από το δωμάτιό της στην μικρή πόλη του Amherst της Μασαχουσέτης Είναι από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα. Επηρέασε δραστικά την αμερικανική ποίηση του 20ού αιώνα και έγινε μία από τις σημαντικότερες πένες της Αμερικής. Απέκτησε φήμη, δίχως ποτέ να εκδώσει βιβλίο όσο ζούσε. Tο έργο της εκδόθηκε μετά το θάνατό της από την αδελφή της. Εξαίρεση αποτέλεσαν μονάχα πέντε ποιήματα, από τα οποία τρία δημοσιεύτηκαν ανώνυμα και ένα εν αγνοία της ίδιας της ποιήτριας όσο εκείνη ήταν ακόμα εν ζωή. Το πρώτο γνωστό ποίημά της χρονολογείται το 1850, στα είκοσί της.
Το κείμενο του έργου αποτελεί σύνθεση από διάφορες εκδόσεις που αφορούν στην Emily Dickinson: «The Belle Of Amherst» του William Luce, «Επειδή Δεν Άντεχα Να Ζήσω Φωναχτά» σε μετάφραση των Λιάνας Σακελλίου, Αρτέμιδος Γρίβα και Φρόσως Μαντά (Εκδόσεις Gutenberg), «Έλα Στον Κήπο Μου» σε μετάφραση του Κώστα Λάνταβου (Εκδόσεις Αρμός), «Το μέγα ύδωρ» σε μετάφραση του Διονύση Καψάλη (Εκδόσεις Άγρα), αλλά και νέων ανέκδοτων μεταφράσεων του Παναγιώτη Ντουτσούλη.
Η παράσταση διαρκεί 50 λεπτά.
Είσοδος 8 ευρώ, φοιτητικό 6 ευρώ.
Για κρατήσεις θέσεων-πληροφορίες στο Πολύεδρο τηλ. 2610 277 342
Σχόλια που έχουν γραφτεί για την παράσταση:
«…η εύθραυστη ερμηνεία της Χριστίνας Τασκασαπίδου αποτυπώνει τη μοναχική φιγούρα της ποιήτριας και η εξαιρετική σκηνοθεσία του Αλέξη Κοτσώρη, μας μεταφέρει με τον καλύτερο τρόπο στο δωμάτιό της, στην αυλή της, στη ζωή της Έμιλυ Ντίκινσον…» Μαριλένα Παππά
«…ο σκηνοθέτης Αλέξιος Κοτσώρης αξιοποίησε αριστοτεχνικά τον φυσικό χώρο και εξέθεσε σπουδαία συναισθήματα με την ερμηνεία της ηθοποιού Χριστίνας Τασκασαπίδου. Στο μονόλογο της Χριστίνας υπάρχουν τόσες εναλλαγές όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις σκέψεις μας που σαν κύματα έρχονται και φεύγουν από το νου…» Γεώργιος Κολέτσος
«…πηγαίνετε άφοβα αν σας αρέσει το θέατρο, η ποίηση και αν μπορείτε να κατανοήσετε την ευαισθησία ενός ατόμου που προσπαθεί να σώσει τα πουλάκια και τα ζώα μέσα στη μοναξιά και την εκούσια απομόνωσή του..» Εύη Ρούτουλα
«…φαντάσματα του παρελθόντος και του παρόντος δίνουν το τελικό χτύπημα και συνθέτουν έναν μόνο κόσμο, τόσο ηχηρά βουβό, τόσο γνώριμο… Είναι μια ψαγμένη παράσταση που μας ανασύρει καλά
κρυμμένα συναισθήματα και μας φέρνει αντιμέτωπους μαζί τους…» Ελένη Αναγνωστοπούλου
«…η αισθαντική Χριστίνα Τασκασαπίδου φοράει το λευκό της φόρεμα, το βλέμμα της ποιήτριας και ξεδιπλώνει σπιθαμή προς σπιθαμή όλο της το είναι. Βαθιά συναισθηματική και εύθραυστη με μία όμορφη προφορά και ένα δάκρυ μόνιμα κολλημένο στα χείλη της αφήνεται στη δίνη αυτής της μοναδικής προσωπικότητας! Αέναη ερμηνεία, πολύ όμορφη παρουσία που κινείται με ευλάβεια και πειστικότητα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του υποσχόμενου Αλέξιου Κοτσώρη…»
