Ο θρίαμβος των Πρασίνων, η νέα ιστορική ήττα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), οι σοβαρές απώλειες των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), αλλά και το ρεκόρ συμμετοχής, με 62%, είναι οι βασικές παράμετροι του εκλογικού αποτελέσματος στη Γερμανία, με την επόμενη μέρα να βρίσκει κυρίως τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού ενώπιον σοβαρών εξελίξεων.
Οι Πράσινοι, με 20,5%, αξιοποιώντας τόσο τη συζήτηση για το κλίμα η οποία κυριάρχησε το τελευταίο διάστημα όσο και τη συνεχιζόμενη φθορά του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, κατόρθωσαν όχι μόνο να διπλασιάσουν την εκλογική τους δύναμη σε σχέση με το 2014, αλλά και να αναδειχθούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους ως το δεύτερο κόμμα σε εθνικού επιπέδου εκλογική αναμέτρηση. Το SPD, μετά τη νέα συντριβή με 15,8% (από 27% το 2014) και την ιστορική ήττα στη Βρέμη έπειτα από 72 χρόνια, εισέρχεται αναπόφευκτα σε φάση εσωτερικών διεργασιών, με την αρχηγό Αντρέα Νάλες να δέχεται ήδη από χθες το βράδυ προσωπικές επιθέσεις από στελέχη του κόμματός της.
Ακόμη όμως και για το πρώτο κόμμα των εκλογών, τη Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU), τα πράγματα δεν φαίνονται πολύ καλύτερα, αφού οι απώλειες από το 35,3% στο 27,9%, οι οποίες βαρύνουν κυρίως το CDU, προκαλούν και εδώ εσωκομματική «γκρίνια», με την αρχηγό Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ να στρέφει τα πυρά της ήδη προς τη συγκυβέρνηση, αλλά και πολλά στελέχη να ασκούν πλέον ανοιχτά κριτική προς την ίδια την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Σχετικά ικανοποιημένοι, αφού ενίσχυσαν τις δυνάμεις τους με 5,4% (από 3% το 2014), εμφανίζονται οι Φιλελεύθεροι (FDP), οι οποίοι αυτοανακηρύχθηκαν «μικροί νικητές» της χθεσινής αναμέτρησης, ενώ η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) μπορεί να ανέβηκε από το 7,1% του 2014 στο 11%, αλλά έμεινε χαμηλότερα από τα ποσοστά των ομοσπονδιακών εκλογών του 2017 (12,6%). Η Αριστερά (Die Linke), η οποία, όπως είπε και ο αρχηγός της, ο Μπερντ Ρίξινγκερ, παραδοσιακά δυσκολεύεται στις ευρωεκλογές, έχασε 1,9% από το 2014 και περιορίστηκε στο 5,5%. Καθώς στη Γερμανία για τις ευρωεκλογές δεν υπάρχει εκλογικό μέτρο, εκπροσώπους αναμένεται να εκλέξουν και τα μικρότερα κόμματα, το σατιρικό «Το Κόμμα» (Die Partei), οι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι, το Κόμμα Προστασίας των Ζώων, το Οικολογικό Δημοκρατικό Κόμμα, το Κόμμα της Οικογένειας και οι Πειρατές, με ποσοστά από 2,4% έως 0,7%.
«Αρκετά!» είναι ο τίτλος σχολίου της «Bild», η οποία επισημαίνει ότι οι ευρωεκλογές έδειξαν ότι «ο μεγάλος συνασπισμός μικραίνει το CDU και σχεδόν εξαφανίζει το SPD». Για τους Σοσιαλδημοκράτες «το θέμα πλέον είναι υπαρξιακό – δεν είναι πλέον απλώς λόγια και η ηγεσία γνωρίζει ότι τα κόμματα μπορούν και να εξαφανιστούν», αναφέρει η εφημερίδα, η οποία υπογραμμίζει ότι τα τελευταία 10 χρόνια τα δύο κόμματα συγκυβερνούν και οι πολίτες δείχνουν πια ότι δεν θέλουν άλλο. «Ο νικητής είναι οι Πράσινοι, των οποίων το έξυπνο μάρκετινγκ εξελίχθηκε σε πραγματική δύναμη» σημειώνει ο αρθρογράφος και εκτιμά ότι «το Πράσινο δεν είναι το νέο ρεαλιστικό κέντρο, αλλά το νέο Κόκκινο (σ.σ.: με το κόκκινο συμβολίζεται το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα)», ακόμη κι αν στο Βερολίνο δεν θέλει κανείς να το παραδεχθεί και κυρίως όχι το SPD. «Οι Σοσιαλδημοκράτες πρέπει να ξυπνήσουν πριν αποκοιμηθούν για πάντα. Ο μεγάλος συνασπισμός είναι ήδη ιστορία» καταλήγει η εφημερίδα.
«Ο μεγάλος συνασπισμός σε ελεύθερη πτώση» είναι ο τίτλος σχολίου του πρώτου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD που κάνει λόγο για «καταστροφική κατάσταση» στο SPD, αλλά και στο CDU, το οποίο δεν μπορεί να πετύχει τα ποσοστά του παρελθόντος, υπό την Άνγκελα Μέρκελ. «Οι εποχές των ποσοστών του 27,3% του “Μίστερ Ευρώπη” Μάρτιν Σουλτς το 2014 έχουν παρέλθει, πιθανόν για πάντα» αναφέρει το σχόλιο και επισημαίνει ότι η τάση ήταν γνωστή εδώ και καιρό, αλλά ακόμη και οι πλέον απαισιόδοξοι σύντροφοι δεν περίμεναν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους ότι μπορούσε να πάει τόσο άσχημα, ενώ το αποτέλεσμα της Βρέμης «πονάει» ακόμη περισσότερο, ειδικά εν όψει και των κρατιδιακών εκλογών στα ανατολικά κρατίδια το φθινόπωρο, όπου η κατάσταση προδιαγράφεται ακόμη δυσμενέστερη. Σύμφωνα με το κανάλι, το SPD δεν διαθέτει πειστική συνταγή εξόδου, οπότε για την ώρα ο κυβερνητικός συνασπισμός θα παραμείνει ως έχει, με κάποιες μικρές αλλαγές σε πρόσωπα. Η κριτική ωστόσο που δέχεται η Αντρέα Νάλες αναμένεται να αυξηθεί, κυρίως από τους δύο πρώην αρχηγούς, τον Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος φιλοδοξεί να την αντικαταστήσει στην ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, και τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος ζητεί να αποδοθούν προσωπικές ευθύνες στην ηγεσία.
Και στο CDU όμως, επισημαίνεται, υπάρχει νευρική αναταραχή, κάτι σχετικά καινούργιο. «Από τότε όμως που ήταν αρχηγός η Άνγκελα Μέρκελ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και εδώ αυξάνεται η αμφισβήτηση στην αρχηγό Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ. Θα τα καταφέρει, αναρωτιούνται πολλοί, καθώς οι προσδοκίες είναι μεγάλες και τα περιθώρια ελιγμών μικρά. Χρειάζεται επειγόντως αποτελέσματα, προκειμένου να επιβληθεί εσωκομματικά – αντ’ αυτού αναγκάστηκε τώρα να δικαιολογήσει τις απώλειες για τις ευρωεκλογές. Αν τα πράγματα πάνε άσχημα στις εκλογές του φθινοπώρου, θα αρχίσει κι εδώ η συζήτηση για την ηγεσία» εκτιμά ο σχολιαστής του ARD και καταλήγει: «Όσο η Άνγκελα Μέρκελ παραμένει στην Καγκελαρία, η κυρία Κραμπ-Καρενμπάουερ δεν έχει επιλογή εξουσίας. Και όσο η κατάσταση παραμένει έτσι, τόσο θα περιορίζονται και οι πιθανότητές της να τη διαδεχθεί».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
