Του Αντώνη Κουνάβη
Αναμένοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου, όσες και όσοι γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και μένουμε σ’ αυτήν την πόλη, την αγαπάμε και την πονάμε, προσδοκούμε να έλθει σύντομα και η δική της Ανάσταση.
Είναι κοινός τόπος ότι η αγαπημένη μας Πάτρα διανύει μια παρατεταμένη περίοδο παρακμής, η οποία θα καταγραφεί ιστορικά στο μέλλον με τα πλέον μελανά χρώματα.
Αρκεί μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της, μια ματιά ακόμη και στα πιο εμβληματικά μέρη της για να αντιληφθεί κάποιος της διαπίστωσης το αληθές, που μόνο προσωπική δεν είναι.
Με το ίδιο της το δημαρχείο παραδομένο στη φθορά να δίνει συμβολικά τον τόνο, μνημεία της παρουσιάζουν μια εικόνα πλήρους εγκατάλειψης και σε σπρώχνουν με την όψη τους στη μελαγχολία.
Να διασχίζεις την πλατεία Γεωργίου και να βλέπεις αποτυπωμένο το πέρασμα του χρόνου στα σιντριβάνια της, να περπατάς στην πλατεία Τριών Συμμάχων και να παρατηρείς ότι το πάλαι ποτέ καμάρι της, το άνθινο ρολόι, δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε και συχνά δεν λειτουργεί.
Και στη συνέχεια, να κατεβαίνεις στο Μόλο για να δεις ότι είναι (κι αυτός) παρατημένος στην τύχη του.
Πόσο πιο χαμηλά θα πέσουμε; Πόσο θα εξακολουθήσουμε να παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε ένα τέλμα στασιμότητας και αδράνειας, στο οποίο βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο;
Είναι πια καιρός, οι υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις της αχαϊκής πρωτεύουσας, με τη «ΝΕΑ ΠΑΤΡΑ» ως νέα δημοτική Αρχή από την 1η Σεπτεμβρίου και με δήμαρχο τον Νίκο Νικολόπουλο, να πάρουν τις τύχες της στα χέρια τους, ώστε να την βάλουν σε μια ανορθωτική πορεία, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις και συμπλέγματα, οδηγώντας την εκεί που πραγματικά αξίζει.
Ας σημάνει, λοιπόν, το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου και την αφετηρία για Ανάσταση της πόλης μας, την αναζωογόνηση της ελπίδας μας ότι και για την αγαπημένη μας Πάτρα θα έλθουν καλύτερες μέρες, φτάνει να το πιστέψουμε και να το επιδιώξουμε!
