Η δύναμη της συνήθειας η οποία αποτελεί την ισχυρότερη φύση του ανθρώπου, αναρωτιέμαι έως ποιο σημείο θα επηρεάσει την κρίση των πολιτών στις προσεχείς εκλογές.
Οι Έλληνες συνηθίσαμε την μιζέρια μας. Μάθαμε να ζούμε σε βρώμικες πόλεις, κοντά σε καμένα δάση, σε μολυσμένα ποτάμια, να καταναλώνουμε ακατάλληλες και επικίνδυνες τροφές, να σκοτωνόμαστε στους δρόμους, να βλέπουμε ανθρώπους να πνίγονται, να καίγονται, να αποδεχόμαστε τον κυνισμό και την ανηθικότητα. Τελικά πολλοί εξ’ ημών συμβιβάστηκαν με την μοίρα τους με το να εισπράττουν τα προνοιακά επιδόματα επιβίωσης.
Όλα αυτά δεν φαίνεται να απασχολούν τους υποψήφιους Περιφερειάρχες καΙ Δημάρχους που έχουν ήδη στην πλάτη τους μια ή και περισσότερες θητείες στην αυτοδιοίκηση. Δεν τους απασχολεί εάν τα λύματα από τις χωματερές και τους βόθρους καταλήγουν στη θάλασσα. Τα δικά τους σπίτια δεν γειτνιάζουν με τον Χ.Υ.Τ.Α. της Ξερόλακας, της Αιγείρας και τις ανεξέλεγκτες χωματερές της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας. Τώρα μιλάνε όλοι για μια νέα αρχή, όταν οι ίδιοι αποτελούσαν την πλειοψηφία στα απερχόμενα δημοτικά και περιφερειακό Συμβούλια, συμμετέχοντας στις αποφάσεις. Και εάν διαφωνούσαν τι έπραξαν; Πως ξαφνικά παραμονές εκλογών, απέκτησαν όλοι αυτοί ανοικτά μυαλά, νέο ήθος και διάθεση προσφοράς; Ποιοι είναι αυτοί που υπόσχονται ότι θα δώσουν νέες μάχες, ότι έχουν οράματα, ότι θα δημιουργήσουν σύγχρονες και λαμπερές πόλεις, ότι θα αναπτύξουν την ύπαιθρο;
Οι παλιές μάχες που είχαν ξαναυποσχεθεί ότι θα δώσουν και «τα οράματα που έβλεπαν» τι απέγιναν; Η οδός Πατρών – Πύργου με τα εκατοντάδες θύματα (νεκροί και τραυματίες) παραμένει μια ανατριχιαστική μηχανή θανάτου όπου σημαντικό μερίδιο ευθύνης αναλογεί και στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.
Το κυβερνών κόμμα στηρίζει την σημερινή Περιφερειακή Αρχή, αφού επί χρόνια αποτελούσε το παράρτημα της κυβερνητικής πολιτικής στην Περιφέρειά μας. Άτολμοι γραφειοκράτες, εναγκαλισμένοι με την κεντρική εξουσία, άντλησαν από τη θέση τους προνόμια και δύναμη ώστε να παραμερίσουν τους συλλογικούς σκοπούς του προγραμματισμού και της ανάπτυξης, συγχρονιζόμενοι με τις κυβερνητικές επιλογές.
Πόσες δεκαετίες χρειάζονται αυτοί και τα κόμματα που τους στηρίζουν, για να υλοποιήσουν αυτά που αδιαλείπτως υπόσχονται;
Συνηθίσαμε τόσο πολύ να ακολουθούμε και να συντηρούμε τους ίδιους ψεύτικους ανθρώπους, που όταν βρούμε κάποιον αληθινό θα ψάχνουμε να ξαναβρούμε τον ψεύτικο!
Εν τέλει είμαστε παγιδευμένοι και εξαρτημένοι από ένα σύστημα που δεν μας επιτρέπει να σκεφτούμε, να συγκρίνουμε και να αξιολογήσουμε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι σημαντικοί και αναντικατάστατοι. Να μας κάνουν να θεωρούμε ως άξιο λόγου το προφανές. Λες και είναι η πρώτη φορά που κάνει ζέστη τον Ιούλιο, που χιονίζει το Γενάρη, ή είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί λένε ψέματα…!
Ανδρέας Νικολακόπουλος
Υποψήφιος Περιφερειάρχης
ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Με την «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΥΓΗ»
