O πιο ηλικιωμένος άνδρας της Βρετανίας μοιράζεται το αστείο «μυστικό» της μακροζωίας!

Ο Μπομπ Γουέιτον, ο πιο ηλικιωμένος Βρετανός, κλείνει σήμερα τα 111 χρόνια του και αποκαλύπτει σε συνέντευξή του το αστείο «μυστικό» της μακροζωίας αλλά και το παράξενό αίτημά του προς τη βασίλισσα Ελισάβετ, η οποία του στέλνει κάθε χρόνο κάρτα και δώρο για τα γενέθλιά του.

Μιλώντας στην Daily Mail, o «κουλ» παππούς με τα 10 εγγόνια και τα 25 δισέγγονα εξηγεί ότι το «μυστικό» για να φτάσει κανείς στην ηλικία του είναι απλό: «Απλώς αποφεύγεις να πεθάνεις».

Ο πρώην καθηγητής και μηχανικός που γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1908 στο Χαλ ανέφερε ότι έχει φοβηθεί πολλές φορές για τη ζωή του τα τελευταία χρόνια, έχοντας περάσει γρίπη, ελονοσία και έχοντας υποβληθεί σε δύο εγχειρήσεις. «Θα έπρεπε να έχω πεθάνει αλλά μάλλον είμαι καλός στο να επιβιώνω», λέει γελώντας ο Γουέιτον.

Για μία ακόμη χρονιά φέτος, ο 111 ετών άνδρας θα γιορτάσει τα γενέθλιά του περιτριγυρισμένος από τους φίλους του και τα αγαπημένα του πρόσωπα στο διαμέρισμά του στο Άλτον. Όπως αναφέρει ο ίδιος, δεν του αρέσει όλη αυτή η φασαρία που γίνεται για την ηλικία του. Μάλιστα κάποτε ζήτησε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ, που του στέλνει κάθε χρόνο κάρτα και δώρο για τα γενέθλιά του, να σταματήσει να το κάνει «για να μην ξοδεύει τα λεφτά των φορολογουμένων σε κάτι τόσο ανούσιο».

Αυτό που απολαμβάνει όσο ποτέ ο Γουέιτον σήμερα είναι να γνωρίζει νέους ανθρώπους. «Θέλω να μιλάω με κόσμο που δεν έχω ξαναδεί, είναι από τις μεγάλες χαρές μου στη ζωή. Ειδικά σε άτομα που έχουν ταξιδέψει σε μέρη και έχουν μια βαθιά κατανόηση για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος».

Ερωτηθείς για το πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος από τότε που ήταν νέος, ο Γουέιτον έδωσε μια απάντηση που αποκαλύπτει (όπως εξάλλου και ολόκληρη η συνέντευξή του) ότι το αξιοθαύμαστο μυαλό του απλώς βελτιώνεται με τον χρόνο: «Από αισθητικής και υλικής άποψης, έχουν συμβεί συγκλονιστικές αλλαγές. Όμως η ουσία της ανθρώπινης φύσης δεν έχει αλλάξει καθόλου. Η βασική έγνοια ενός ανθρώπου όταν συναντά ένα νέο πρόσωπο και αλληλεπιδρά μαζί του για πρώτη φορά, είναι σήμερα ακριβώς η ίδια όπως και πριν από έναν αιώνα: Άραγε μπορώ να εμπιστευτώ αυτό το άτομο;».