Αίσθηση προκαλεί μια συνέντευξη του ομότιμου καθηγητή της Νομικής Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος μιλά με θερμά λόγια τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Ο καθηγητής ανήκει πολιτικά στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς και είχε αναλάβει πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής για την εκλογή προέδρου στο Κίνημα Αλλαγής το φθινόπωρο του 2017.
Σε συνέντευξή του στη Lifo, ερωτάται αν έχει συναντήσει τον Πρωθυπουργό και απαντά ότι τον είδε μόνο μία φορά «όταν ο ίδιος ζήτησε να συναντηθούμε στο Μέγαρο Μαξίμου για τα θέματα του Συντάγματος το καλοκαίρι του 2016».
Όπως λέει, ο Αλέξης Τσίπρας «έχει το μεγάλο προσόν που είχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου να είναι πολύ γοητευτικός στη συνομιλία. Και πολύ συμπαθής».
«Ολοι οι συνομιλητές του Ανδρέα Παπανδρέου λένε ότι η γοητεία του στηριζόταν και σε μια πολύ πλατιά παιδεία», εξηγεί ο κ. Αλιβιζάτος ενώ σε ερώτημα για το ποια είναι η βάση της γοητείας του Αλέξη Τσίπρα απαντά: «Εχει ταχύτατη αντίληψη και πραγματικά αισθάνεσαι ότι δεν χρειάζεται να συζητάς από τα πιο στοιχειώδη στην αρχή μαζί του για φτάσεις εκεί που θέλεις. Πιάνει πουλιά στον αέρα. Έκτοτε δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Ούτως ή άλλως, η μόνη μου ανάμειξη στην άμεση πολιτική ήταν η προπέρσινη, στη δημιουργία του ΚΙΝ.ΑΛ».
Απαισιόδοξος για ΚΙΝΑΛ – Ποτάμι
Ο ίδιος εμφανίζεται απαισιόδοξος για το μέλλον του Κινήματος Αλλαγής και του Ποταμιού. Το εγχείρημα του ΚΙΝΑΛ, στο οποίο συνεισέφερε και ο ίδιος στη δημιουργία του, «ήταν πρόωρο. Οι εγωισμοί ήταν πολύ έντονοι και παρέμειναν έντονοι. Δεν είδα απ’ όλους τους συμμετέχοντες τη διάθεση να θυσιάσουν κάτι που θεωρούσαν δικό τους για χάρη του κοινού καλού. Εκεί είναι το στοιχείο που καταλογίζω πρωτίστως στον Σταύρο Θεοδωράκη, γιατί από κει άρχισαν οι γκρίνιες».
Οι πιθανότητες επιβίωσης του ΚΙΝ.ΑΛ. και του Ποταμιού, συνεχίζει «είναι πολύ δύσκολες. Δεν είμαι αισιόδοξος. Αυτήν τη στιγμή φοβάμαι ότι τον χώρο τείνει να τον καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προοπτικές δεν είναι ευχάριστες. Δεν έχει επιτευχθεί καν το να υπηρετήσουμε την ενότητα με ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα».
Αναφερόμενος στη Φώφη Γεννηματά, τόνισε ότι «η νίκη της ήταν τόσο μεγάλη που θα περίμενα από την ίδια μεγαλύτερη γενναιοδωρία. Και η αλήθεια είναι ότι γι’ αυτή μου την κουβέντα θύμωσε πολύ».
Σε ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαρακτηριστικά αριστερού κεντροαριστερού κόμματος, ο κ. Αλιβιζάτος απαντά: «Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχουν μερικά στελέχη αδιόρθωτα προσκολλημένα στα νιάτα τους, στην όχι απλώς ριζοσπαστική αριστερά, με έντονα στοιχεία σταλινισμού και μη ελευθερίας της έκφρασης. Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους μετέχουν και στην κυβέρνηση σήμερα, με τέτοιες αντιλήψεις. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος για το πόσο έχουν επηρεαστεί, όμως σίγουρα έχουν επηρεαστεί από την άσκηση εξουσίας. Με την προσκόλληση σε κάποια αρχαία δόγματα είτε γίνεσαι γραφικός, βλέπε Βαρουφάκης, είτε γίνεσαι με άλλη έννοια γραφικός, βλέπε Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου. Ο ρεαλισμός και ο πραγματισμός της εξουσίας τούς έχει αλλάξει. Το ζητούμενο δεν είναι ο τίτλος, το πώς ονομάζεσαι, αλλά το αν γίνεσαι ένα γνήσιο ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό κόμμα που στηρίζεται στον κοινοβουλευτισμό, στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην Ευρώπη. Εκεί δεν είμαι βέβαιος ότι είναι όλοι σύμφωνοι, αν και βγάζω τον πρωθυπουργό έξω από αυτό. » Εχω την εντύπωση πως το γεγονός ότι είναι νέος τον τοποθετεί στη σωστή μεριά. Οι άλλοι, που είναι πολύ ισχυροί παράγοντες και έχουν ισχυρή τέτοια παράδοση, παραμένουν στην κυβέρνηση».
