“Ευνοούμενη” του Γιώργου Λάνθιμου πέρασε στην ιστορία. Στην 91η τελετή των βραβείων Όσκαρ θα αναφέρεται πλέον πάντα ότι η ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη κατέκτησε το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου με την Ολίβια Κόουλμαν!
Σε μία βραδιά που η “Ευνοούμενη” ήταν υποψήφια για 10 Όσκαρ, η Ολίβια Κόουλμαν κατέκτησε ένα από τα σημαντικότερα βραβεία, σε μία τεράστια επιτυχία για τον Γιώργο Λάνθιμο. Το συγκεκριμένο ήταν το μοναδικό Όσκαρ που κατέκτησε η ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος πάντως άφησε το στίγμα του στον θεσμό με τις 10 υποψηφιότητές του.
Συγκεκριμένα, η “Ευνοούμενη” ήταν υποψήφια για τα εξής βραβεία:
Καλύτερης ταινίας
Καλύτερης σκηνοθεσίας
Πρωτότυπου σεναρίου
Καλλιτεχνικής διεύθυνσης
Φωτογραφίας
Καλύτερου μοντάζ για τον Γιώργο Μαυροψαρίδη
Κοστουμιών
Α’ Γυναικείου ρόλου με την Ολίβια Κόουλμαν
Β’ Γυναικείου ρόλου με την Έμα Στόουν
Β’ Γυναικείου ρόλου με την Ρέιτσελ Βάις
ΤΑ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΝΘΙΜΟΥ
Η βραδιά μπορεί να μην εξελίχθηκε όπως πιθανόν να περίμεναν πολλοί, ωστόσο η κατάκτηση του βραβείου του Α’ Γυναικείου ρόλου αποτελεί μία δικαίωση για τον Γιώργο Λάνθιμο, ο οποίος – για την περίπτωση που κάποιος δεν το γνωρίζει – έχει… μπασκετικές ρίζες.
Ο πατέρας του Έλληνα σκηνοθέτη, Αντώνης Λάνθιμος, υπήρξε ένας από τους πιο χαρισματικούς σκόρερ της δεκαετίας του 60′ και του 70′ για το ελληνικό μπάσκετ, επιφανές μέλος της ομάδας του Παγκρατίου και διεθνής με την Εθνική ομάδα. Ο Αντώνης Λάνθιμος, ο οποίος έφυγε από την ζωή στις 25 Ιανουαρίου, προσπάθησε μάλιστα να βάλει το “μικρόβιο” του μπάσκετ στον Γιώργο Λάνθιμο, κάτι που προς στιγμήν φάνηκε να τα καταφέρνει στα εφηβικά χρόνια του μετέπειτα σκηνοθέτη.
Ο Γιώργος Λάνθιμος προσπάθησε να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του, ξεκινώντας την μπασκετική του καριέρα στις ακαδημίες του Παγκρατίου, όπου έφτασε μέχρι το εφηβικό τμήμα του συλλόγου. Αυτό που δεν περίμενε τότε, ήταν πως οι καταστάσεις θα τα έφερναν έτσι που θα αγωνιζόταν και στην Α1!
Η απεργία των Ελλήνων παικτών – που ζητούσαν να αναγνωριστεί το άθλημα ως επαγγελματικό – είχε ως αποτέλεσμα να πάρουν οι ομάδες την απόφαση να παραταχθούν για μερικούς αγώνες της σεζόν 1991/92 με τους παίκτες της εφηβικής ομάδας και τους ξένους τους! Κάπως έτσι, ο Γιώργος Λάνθιμος έκανε ντεμπούτο στην Α1 με την φανέλα του Παγκρατίου (υπό τις οδηγίες του Απόστολου Κόντου) κόντρα στον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη, μένοντας άποντος σε εκείνο το παιχνίδι σε 23 λεπτά συμμετοχής, με τους “ερυθρόλευκους” να παίρνουν τη νίκη με 71-64.
Ο Λάνθιμος έμελλε να πάρει συμμετοχή σε δύο ακόμα αγώνες: Κόντρα στον Άρη στο “Αλεξάνδρειο”, όπου είχε 4 πόντους και 2 ριμπάουντ στην ήττα της ομάδας του με 82-89 και κόντρα στο Περιστέρι (νίκη με 77-68) όπου είχε 3 πόντους και 4 ριμπάουντ. Λίγες ημέρες αργότερα η απεργία ολοκληρώθηκε και ο Λάνθιμος επέστρεψε στην εφηβική ομάδα του συλλόγου, έχοντας συνολικό απολογισμό 7 πόντους, 5 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και 4 λάθη σε συνολικά 79 λεπτά συμμετοχής. Η συνέχεια πλέον είναι γνωστή, με τον Γιώργο Λάνθιμο να ακολουθεί καριέρα σκηνοθέτη, φτάνοντας φέτος να διεκδικήσει 10 βραβεία Όσκαρ.
Αναλυτικά οι νικητές όλων των βραβείων:
B’ Γυναικείος Ρόλος: Ρετζίνα Κινγκ
Ντοκιμαντέρ: “Free Solo”
Μακιγιάζ: “Vice”
Κουστούμια: “Black Panther”.
Σκηνογραφία: “Black Panther”
Φωτογραφία: “Ρόμα”
Μοντάζ Ήχου: “Bohemian Rhapsody”
Ηχητικά εφέ: “Bohemian Rhapsody”
Ξενόγλωσση ταινία: Ρόμα (Roma).
Μοντάζ: “Bohemian Rhapsody”.
Β’ Αντρικός Ρόλος: Μαχερσάλα Άλι, “Το Πράσινο Βιβλίο”.
Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων: “Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-Σύμπαν (Spider-Man: Into the Spider-Verse)”
Καλύτερη animated μικρού μήκους: “Bao”
Καλύτερο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους: “Period. End of Sentence”.
Οπτικά Εφέ: “Ο Πρώτος Άνθρωπος (First Man)”
Καλύτερη ταινία μικρού μήκους: “Skin”
Πρωτότυπο Σενάριο: “Το Πράσινο Βιβλίο (Green Book)”
Διασκευασμένο Σενάριο: “Η Παρείσφρηση (BlackKlansman)”.
Καλύτερη πρωτότυπη μουσική: “Black Panther”
Όσκαρ τραγουδιού: Shallow, Ένα Αστέρι Γεννιέται (A Star is Born)
Α’ Ανδρικός Ρόλος: Ράμι Μάλεκ, “Bohemian Rhapsody”
Α’ Γυναικείος Ρόλος: Ολίβια Κόλμαν, (The Favourite)
Όσκαρ Σκηνοθεσίας: Αλφόνσο Κουαρόν, για το Ρόμα (Roma)
Όσκαρ καλύτερης ταινίας: Πράσινο Βιβλίο (Green Book) του Πίτερ Φαρέλι.
