Τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε στα χέρια του 19χρονου Αλβανού δολοφόνου της Ελένης Τοπαλούδη και ενός 23χρονου Ρομά περιέγραψε η 19χρονη με αναπηρία που έπεσε θύμα βιασμού από τους δύο νεαρούς.
Η 19χρονη κοπέλα μίλησε στο Star με αλλοιωμένη φωνή εξιστορώντας όσα έζησε στα χέρια των βιαστών της.
«Τους έλεγα συνέχεια: σταματήστε, δεν θέλω, αλλά εκείνοι δεν σταματούσανε και μου λέγανε, πέντε λεπτά ακόμα, πέντε λεπτά ακόμα. Ήμουν τόσο τρομαγμένη, ζαλιζόμουν και δεν σκεφτόμουν και πολύ καθαρά», δήλωσε η κοπέλα.
Στο τέλος, όταν κατάφερε να ξεφύγει της είπαν: «Αυτό θα ξαναγίνει και αυτό κι αυτό θα ξαναγίνει».
Όταν ρωτήθηκε τι της έχει μείνει από εκεινη τη στιγμή, απάντησε: «Τα χαστούκια που μου είχε δώσει ο Αλβανός μαζί με τον Ρομά. Το ξύλο που έφαγα».
Η κοπέλα έκπληκτη ακούει τους δύο δράστες να επιρρίπτουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον για την κακοποίησή της. Όπως εξομολογήθηκε, συμμετείχαν και οι δύο και ξεσπά για τους ισχυρισμούς του Αλβανού ότι δεν τη βίασε.
«Ντροπή του που δεν παραδέχεται τα λάθη του, ντροπή του που σκότωσε την κοπέλα και ντροπή του που επίσης δεν εέχει τα κότσια να παραδεχθεί το λάθος του. Αυτό δεν τον κάνει άντρα, τον κάνει αλήτη. Είμαι έξαλλη με αυτό ειλικρινά. Είναι απαίσιο αυτό που γίνεται και να μην παραδέχονται τα λάθη τους, ενώ ο Ρομά στην κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία , την πρώτη κατάθεση τα παραδέχθηκε όλα όσα είχε κάνει και τώρα τα παίρνει πίσω», σημείωσε.
«Εγώ είμαι τώρα πολύ στεναχωρημένη γιατί ειλικρινά κάνανε ό,τι κάνανε, θέλουν να βγουν από πάνω για αυτό. Πρέπει να σκέφτονται πρώτα πριν κάνουν κακές πράξεις και μετά να λένε: δεν το έκανα εγώ. Θέλω να τιμωρηθούν αυτό μόνο, τίποτα άλλο για να μην περάσει κι άλλη κοπέλα τα ίδια που πέρασα κι εγώ», λέει η 19χρονη.
Όταν ρωτήθηκε΄οτι ο Αλβανός έχει σκοτώσει την Ελένη Τοπαλούδη, ανέφερε: «Κατ’ αρχάς τρόμαξα πάρα πολύ και σκέφτηκα ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα και ότι ήμουν πολύ τυχερή που δεν μου έτυχε κάτι τέτοιο. Τους ήξερα, έρχονταν έξω από το σχολείο μου, τους ήξερα, δηλαδή του ρομά ο αδελφός ήταν στο ίδιο σχολείο με μένα πριν δύο χρόνια. Έρχονταν στο σχολείο και τους ήξερα και για αυτό τους εμπιστεύτηκα, αλλά τελικά αποδείχθηκαν καθάρματα».
