Οι συνθήκες εξαθλίωσης κάτω από τις οποίες ζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Βενεζουέλας είναι γνωστές σε όλους. Ο υποσιτισμός, η έλλειψη βασικών ειδών υγιεινής, η κατάρρευση των κρατικών υποδομών και η ανεργία μαστίζουν νέους και ηλικιωμένους, άνδρες και γυναίκες στην χώρα του Μαδούρο.
Ωστόσο, η πληθυσμιακή ομάδα που πλήττεται πιο βαριά τα τελευταία χρόνια είναι φυσικά τα παιδιά, τα αθώα θύματα των επιλογών του Βενεζουελανού ηγέτη που στέκουν ανυπεράσπιστα εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης στη χώρα τους.
Τουλάχιστον 1 στα 7 παιδιά στην χώρα του Νικολάς Μαδούρο υποφέρουν από υποσιτισμό, αφού οι πενιχροί μισθοί που παίρνουν οι γονείς τους (εάν έχουν την τύχη να εργάζονται) δεν επαρκούν ούτε για τα στοιχειώδη.
Κοινές ιάσιμες ασθένειες, όπως η ιλαρά, η διφθερίτιδα και η γαστρεντερίτιδα από ροταϊό, που είχαν σχεδόν εξαλειφθεί στη Βενεζουέλα τις περασμένες δεκαετίες, πλέον σκοτώνουν μεγάλους αριθμούς παιδιών. Η πνευμονία «θερίζει» τους ασθενείς μικρής ηλικίας, οι πιθανότητες επιβίωσης των οποίων έχουν μειωθεί δραματικά λόγω του εξασθενημένου τους οργανισμού.
«Απελπισμένες μητέρες εκδίδουν τις έφηβες κόρες τους για να αγοράσουν φαγητό. Άλλοι εξαθλιωμένοι γονείς έχουν εγκαταλείψει τελείως τα παιδιά τους, αφήνοντάς τα να επιβιώσουν μόνα τους στον δρόμο», αναφέρει σε ρεπορτάζ της η Daily Mail.
«Η Βενεζουέλα ήταν κάποτε η πλουσιότερη χώρα στη Λατινική Αμερική. Ασθενείς από γειτονικές χώρες έχονταν παλιότερα στο Καράκας επειδή μπορούσαμε να τους προσφέρουμε την καλύτερη φροντίδα την περιοχή. Τώρα δεν μπορούμε πια ούτε καν να ταϊσουμε τους ασθενείς μας», είπε στη βρετανική εφημερίδα ο Δρ. Χουνιάντες Ουρμπίνα, διευθυντής ενός νοσοκομείου Παίδων στο Καράκας.
Χωρίς πόρους και αποδυναμωμένο από τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης Μαδούρο, το Hospital de Niños José Manuel de los Ríos δεν διαθέτει πλέον ούτε καν τον βασικό εξοπλισμό ενός σύγχρονου νοσοκομείου. Στους χώρους του δεν υπάρχει ακτινογραφικό μηχάνημα ούτε αξονικός τομογράφος. Εννέα από τις 12 χειρουργικές αίθουσες έχουν κλείσει και 310 από τις 400 κλίνες δεν χρησιμοποιούνται.
Το νοσοκομείο δεν έχει πια δυνατότητα να παρέχει τα φάρμακα που χρειάζονται οι νεαροί ασθενείς. Εάν οι γονείς τους δεν μπορούν να τα αγοράσουν, ο ασθενής απλά πεθαίνει.
«Η Βενεζουέλα είχε παλαιότερα ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εμβολιασμού κατά κοινών παιδικών ασθενειών όπως η ιλαρά και η διφθερίτιδα. Η κυβέρνηση είπε ότι δεν μπορούσε πλέον να παρέχει αυτά τα εμβόλια και πλέον έχουμε επιδημίες και των δύο ασθενειών. Παιδιά πεθαίνουν από διάρροια που προκαλεί ο ροταϊός, κάτι που θα μπορούσε εύκολα να είχε αποφευχθεί. Άλλα είναι τόσο αδύναμα που υποκύπτουν στην πνευμονία. Όμως ο υποσιτισμός είναι ο μεγαλύτερος δολοφόνος. Περίπου 15% των παιδιών της χώρας λιμοκτονούν. Αυτή είναι η σημαντικότερη αιτία παιδικής θνησιμότητας», εξηγεί ο διευθυντής της κλινικής.
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των παιδιών που πέθαναν την περασμένη χρονιά, αφού το καθεστώς του Μαδούρο έχει αρνηθεί να τα δώσει στη δημοσιότητα. Ωστόσο, οι αριθμοί του 2017 δείχνουν ότι η παιδική θνησιμότητα διπλασιάστηκε μέσα στην τελευταία δεκαετία. Ειδικότερα, από 16,6 θάνατοι παιδιών ανά 1000 άτομα, το 2017 οι θάνατοι των παιδιών είχαν φτάσει τους 30,9.
Ψηλά στους λόφους που στέκουν γύρω από την βενεζουελανή πρωτεύουσα βρίσκεται μία ακόμη απόδειξη της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει βυθίσει τη χώρα ο Μαδούρο.
Μέσα στο ορφανοτροφείο Fundacion la Casa de Ana ζουν 27 παιδιά που θα βρίσκονταν στο δρόμο αν δεν είχε παρέμβει το ίδρυμα, σώζοντάς τα από την πορνεία και τον θάνατο.
Οι ένοικοι του ορφανοτροφείου περιλαμβάνουν από νήπια τριών ετών μέχρι και έφηβες κοπέλες 17 ετών. Πολλά από τα κορίτσια και αγόρια στο ορφανοτροφείο είχαν πουληθεί σε παιδόφιλους από τους γονείς τους, προτού καταλήξουν στον δρόμο.
«Η ακραία φτώχεια είναι ο λόγος που τα περισσότερα παιδιά είναι εδώ. Μερικά από αυτά έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, άλλα έχουν πουληθεί σε παιδόφιλους, και όλα τους έχουν εγκαταλειφθεί. Οι γονείς τους απλά δεν είχαν τη δυνατότητα να τα συντηρήσουν», είπε στην Daily Mail μια εθελόντρια που εργάζεται στο ίδρυμα.
