Σταύρος Θεοδωράκης: «Είναι αλήθεια. Προδοθήκαμε»

Παρασκευή πρωί βρέχει καταρρακτωδώς και ένας μικρός τυφώνας σαρώνει το κέντρο της Αθήνας. Περιμένω στη Σεβαστουπόλεως, στα γραφεία του Ποταμιού, τον Σταύρο Θεοδωράκη. Τον βλέπω να μπαίνει με το κράνος, αδιάβροχο παντελόνι και μπουφάν, μια σακούλα πορτοκάλια στα χέρια, ενώ στάζει νερό από την κορυφή ως τα πόδια. Είχε φτάσει με την μηχανή του από το Χαλάνδρι. Βγάζει τα αδιάβροχα και από μέσα φοράει το κοστούμι για την ψηφοφορία που θα γίνει λίγες ώρες μετά στη Βουλή. Μοιάζει τίποτα να μην έχει αλλάξει στην κανονικότητα του Σταύρου Θεοδωράκη παρά το γεγονός ότι το Ποτάμι, πέντε χρόνια μετά την ίδρυσή του, δεν είναι πλέον κοινοβουλευτικό κόμμα, έχει απομείνει με τρεις βουλευτές. Ο Θεοδωράκης δεν είναι πλέον αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματός παραδίδει τα γραφεία στη Βουλή και με την άκρη του ματιού του πιάνει βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ να «το διασκεδάζουν», να ειρωνεύονται όσο αυτός μιλά στο βήμα του Κοινοβουλίου. Σε μια βαθιά εξομολογητική και χωρίς όρους συνέντευξη που έδωσε την Παρασκευή το μεσημέρι στη LiFO μιλά για όσα οδήγησαν στη διάλυση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ποταμιού, περιγράφει συμπεριφορές, ψέματα, συμφωνίες που αθετήθηκαν και ευθαρσώς απαντά για το μέλλον του κόμματος, τις επόμενες σκέψεις του και τις αποφάσεις που θα πάρει ως τα τέλη Φεβρουαρίου. Αποκαλύπτει για πρώτη φορά την υπόσχεση που δεν τήρησε η Φώφη Γεννηματά όταν το ΚΙΝΑΛ συνεργάστηκε με το Ποτάμι, το περίεργο τηλεφώνημα που δέχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία όταν ερχόταν προς ψήφιση το νομοσχέδιο για την ινδική κάνναβη. Χρησιμοποιεί την λέξη «προδοσία» για τους Δανέλλη, Αμυρά, Ψαριανό και εξηγεί ακριβώς τι συνέβη, χρησιμοποιεί την ερμηνεία του για τον «χαιρετισμό του μπάτσου». Παρομοιάζει τον Μητσοτάκη ως το «βασιλόπουλο με το λευκό άλογο», «αδειάζει» τον Γιώργο Καμίνη, ενώ μιλά πρώτη φορά για το βιβλίο που γράφει – ξημερώματα συνήθως, λίγο πριν κατέβει στο Ποτάμι, συχνά περπατώντας από το Χαλάνδρι όπου μένει ως τη Σεβαστουπόλεως μαζί με τον σκύλο του τον Σήφη, με κάποιες στιγμές να νιώθει την ανάγκη για έναν «βαθύ αναστεναγμό» να επανέρχεται κάθε τόσο. Πηγή:

Αναλυτικά  www.lifo.gr