Είναι γεγονός πως ασκήθηκε πολύ μεγάλη κριτική από μεγάλη μερίδα του Τύπου, αλλά και του κοινού, για την απόφαση της γενικής συνέλευσης των φαρμακοποιών του 2014 να μετατρέψει τα φαρμακεία σε εκλογικά κέντρα κατά της τότε κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Η απόφαση προέκυψε, μετά τη νομοθέτηση της περίφημης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ που η τότε κυβέρνηση με χρήματα του ελληνικού λαού αγόρασε κατόπιν παραγγελίας και νομοθέτησε ως δείγμα καλής θέλησης ”εκσυγχρονισμού της αγοράς”, κάτι σαν την απάντηση δηλαδή που δίνουν τώρα από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όταν ρωτιούνται για το πώς θα ξεφύγουν από τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις που έχει υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Απαντούν λοιπόν πως θα πάρουν από μόνοι τους μια σειρά μέτρα διαρθρωτικών αλλαγών και με βάση αυτά θα διαπραγματευτούν μια νέα σχέση δανειστών – Ελλάδας. Προφανώς μέσα στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η νέα άποψη του αντιπροέδρου της ΝΔ, κ. Χατζηδάκη, περί άρσης του πληθυσμιακού περιορισμού για τη ίδρυση φαρμακείου με αφορμή λέει, το δήθεν τηλεφώνημα μιας φαρμακοποιού ΑΜΕΑ, που αδυνατεί να βρει θέση να ανοίξει φαρμακείο σε κάποια επαρχιακή πόλη.
Δεν θα εισέλθω στην ουσία του ζητήματος αυτή τη στιγμή, παρά μόνο θα υπενθυμίσω πως το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας που ο κ. Χατζηδάκης είναι αντιπρόεδρος, ήταν αντίθετο και μάλιστα με σφοδρό τρόπο, στην άρση του πληθυσμιακού και το 2006 και το 2011 που επιχείρησαν και κατάφεραν οι αντίστοιχες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Θα συζητήσω όμως το ζήτημα της κριτικής για τη συνδικαλιστική επιλογή των φαρμακοποιών να αντιπαρατεθούν σε ενορχηστρωμένες επιθέσεις φτωχοποίησης τους, οι οποίες, απ’ ότι φαίνεται εξακολουθούν. Και για τη δεύτερη φορά προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει το άλλοθι του σφάλματος.
Υπενθυμίζω ότι ήδη τον τελευταίο χρόνο ο κ. Χατζηδάκης άσκησε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ πως δεν απελευθέρωσε εντελώς το θέμα των ΜΗΣΥΦΑ και καθυστερεί να εφαρμόσει την πολιτική του(!!!), ενώ οι κ.κ. Φωτήλας και Οικονόμου έκαναν επερώτηση στη Βουλή ζητώντας να μοιραστούν οι φαρμακοποιοί το claw back της βιομηχανίας ώστε ένα ελαφρυνθούν οι βιομήχανοι. Η αφωνία του κ. Μητσοτάκη ως πρόεδρου του κόμματος, αλλά και του κόμματος συνολικά, απέναντι σε τέτοιου είδους τοποθετήσεις, είναι προφανές ότι ενισχύει τους φόβους των φαρμακοποιών πως η επερχόμενη εξουσία της ΝΔ ως κυβέρνηση, θα στοχοποιήσει και πάλι τα φαρμακεία ως τα εύκολα θύματα του δήθεν ”εκσυγχρονισμού της αγοράς”. Θα προσέθετα βέβαια και το ζήτημα των απόψεων του κ. Χατζηδάκη για το πλήρες άνοιγμα των πάντων και τις Κυριακές, το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει όλη την μικρομεσαία και μεσαία επιχειρηματικότητα.
Πιθανοί συμψηφισμοί με την ‘κομπλέ’ μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και την πλήρη προσαρμογή του στα δεξιά της σοσιαλδημοκρατίας δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι μη κρητικής στη ΝΔ, μιας και οι φαρμακοποιοί δεν είναι κομματικά μέλη, αλλά επαγγελματίες υγείας οι οποίοι πρώτα από όλα πρέπει να προστατέψουν τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντα της δημόσιας υγείας.
Κατά συνέπεια αποδεικνύεται και στην πράξη ότι η τότε απόφασή μας όχι μόνο ήταν δικαιολογημένη, αλλά και επιβεβλημένη. Και επειδή φαίνεται πως ο λύκος κι αν εγέρασε προβιά δεν αλλάζει, οι συνάδελφοι οφείλουν στις επερχόμενες εκλογές να ξανακάνουν τα φαρμακεία τους εκλογικά κέντρα κατά της όποιας εξουσίας εποφθαλμιά το καθημερινό τους ψωμί για να το δώσει αντίδωρο, είτε σε μεγάλα συμφέροντα, είτε σε επιδοματική πρακτική προς στρατιών ανέργων που η πολιτική τους δημιούργησε. Επίσης, συνολικότερα η κοινωνία θα πρέπει να προβληματιστεί, τόσο για την κατά το δοκούν χορήγηση αναδρομικών σε κλάδους με προφανώς ιδιαίτερα προνόμια, όσο και για τους πανηγυρισμούς που προκύπτουν από τη διαφορά απολαβών των παλαιών συνταξιούχων με τους φρέσκους του κ. Κατρούγκαλου.
Τα κίτρινα γιλέκα του Παρισιού έχουν στείλει μηνύματα που όλοι θα πρέπει να λαμβάνουν.
*Ο Ανδρέας Σοφιανόπουλος είναι πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας.
Τα εκλογικά κέντρα των φαρμακοποιών ήταν δικαιολογημένα
