Η αλήθεια είναι ότι οι αιρετές Περιφέρειες που καθιερώθηκαν από τον «Καλλικράτη» πέρασαν στην κοινή γνώμη ως διακοσμητικές δομές που δεν έχουν ιδιαίτερη επιρροή στη ζωή του πολίτη. Το ενδιαφέρον για όσα γίνονται στην Περιφέρεια είναι από ελάχιστο έως μηδενικό σε μη προεκλογικές περιόδους, ενώ στις εκλογές εξαντλείται σε μια ψήφο συμπάθειας προς κάποιο κόμμα ή κάποιον υποψήφιο Περιφερειακό Σύμβουλο.
Το γεγονός ότι οι Περιφερειακές γίνονται μαζί με τις δημοτικές εκλογές τις κάνει να φαντάζουν ακόμα πιο ασήμαντες. Οι τοπικές κοινωνίες εκτός από το ότι λανθασμένα θεωρούν την Περιφερειακή αυτοδιοίκηση ως διακοσμητική, έχουν και μια διαρκή προσπάθεια από μεγάλο πλήθος ντόπιων υποψηφίων δημοτικών συμβούλων να τους τραβά το ενδιαφέρον, οπότε μοιραία οι περιφερειακές εκλογές υποβαθμίζονται. Όταν σε μια εκλογική διαδικασία όπου συμμετέχουν 20.000 ψηφοφόροι υπάρχουν διακόσιοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και μόλις δεκαπέντε υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι λογικό είναι το ενδιαφέρον της τοπικής κοινή γνώμης να στραφεί στις δημοτικές εκλογές. Επιπλέον η Περιφέρεια δεν είναι τόσο κοντά στον ψηφοφόρο όσο ο Δήμος. Αποτέλεσμα είναι η υποβάθμιση του ενδιαφέροντος για τις Περιφερειακές εκλογές.
Η εντύπωση της κοινής γνώμης ότι η Περιφέρεια είναι διακοσμητική σε συνδυασμό με την εστίαση του ενδιαφέροντος των τοπικών κοινωνιών στις Δημοτικές εκλογές έχει σαν αποτέλεσμα οι Περιφερειακές εκλογές να περνούν σε δεύτερη μοίρα. Αποτέλεσμα αυτής της αδιαφορίας είναι οι περιφερειακές εκλογές να αποκτούν περισσότερο κομματικό χαρακτήρα παρά ουσιαστικό, αφού ο ψηφοφόρος δεν κάνει ουσιαστική κρίση ούτε προσώπων, ούτε λεγομένων, ούτε και έργων. Ο μέσος ψηφοφόρος δεν παρακολουθεί τι συμβαίνει στην έδρα της Περιφέρειας και επομένως ψηφίζει τον υποψήφιο που είναι πιο κοντά στο κόμμα που προτιμά μιας και δεν έχει άλλο κριτήριο.
Αφού η κομματική τοποθέτηση των ψηφοφόρων είναι το πλέον ισχυρό κριτήριο για την επιλογή Περιφερειάρχη λόγω λανθασμένης αντίληψης της κοινής γνώμης λογικό είναι και οι υποψήφιοι να μπαίνουν στο παιχνίδι της αναζήτησης του χρίσματος από τα δύο μεγάλα κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα παιχνίδι για δύο με ξεκάθαρες κομματικές αναφορές. Στόχος των δύο κομμάτων είναι να καταγράψουν τη δύναμή τους και στόχος των δύο υποψηφίων είναι να προσεταιριστούν τις κομματικές ψήφους παίρνοντας την αντίστοιχη σημαία. Ειδικά δε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας όπου η Νέα Δημοκρατία υπολείπεται του ΣΥΡΙΖΑ κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες λογικό είναι όποιος πάρει το χρίσμα του κυβερνητικού κόμματος να θεωρείται και το ακλόνητο φαβορί που θα κερδίσει τις εκλογές χωρίς να… ιδρώσει την φανέλα. Έτσι η Νέα Δημοκρατία περιορίζεται σε υποψηφιότητες καταγραφής ποσοστού που απλά «θυσιάζονται» για το κόμμα.
Η κομματικοποίση της Περιφερειακής ψήφου είναι αποτέλεσμα της λάθους προσέγγισης των τοπικών κοινωνιών που δεν αντιλαμβάνονται την σημασία του ρόλου της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Ωστόσο οι Περιφέρειες παίζουν ουσιαστικό ρόλο σε θέματα τοπικής ανάπτυξης και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Σε αντίθεση με όσα πιστεύουμε, ο Δήμος έχει μικρότερα περιθώρια σε σχέση με την Περιφέρεια σε θέματα χάραξης πολιτικής. Οι Περιφέρειες διαθέτουν σημαντικούς πόρους για νέα έργα και υποδομές ενώ την ίδια ώρα οι Δήμοι διαχειρίζονται μια κρατική επιχορήγηση που ουσιαστικά αφορά τη συντήρηση της υφιστάμενης υποδομής και την καθημερινότητα. Έργα όπως νέοι οδικοί άξονες, μαρίνες, αναπλάσεις, ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων και άλλα εξαιρετικά σημαντικά για την τοπική ανάπτυξη περνούν από την Περιφέρεια, όχι από τον Δήμο.
Είναι προφανές ότι ο κύκλος της αδιάφορης κομματικής Περιφερειακής ψήφου πρέπει να σπάσει. Η αδιαφορία των πολιτών σε συνδυασμό με την κομματική προσέγγιση των υποψηφίων αφήνει σημαντικά αναπτυξιακά ζητήματα να διαφεύγουν της κρίσης του ψηφοφόρου. Είναι ζωτικής σημασίας οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες να αφήσουν πίσω τους το κομματικό τους χρίσμα, να πολιτικοποιήσουν με τον λόγο τους τις Περιφερειακές εκλογές και να φέρουν στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου την αναπτυξιακή και αυτοδιοικητική διάσταση της Περιφέρειας, αφήνοντας τις εύκολες κομματικές ψήφους στην άκρη.
Όποιοι υποψήφιοι Περιφερειάρχες αντιληφθούν και υπηρετήσουν αυτή την λογική μόνο κερδισμένοι θα βγουν, ενώ θα έχουν προσφέρει και μια μεγάλη υπηρεσία στον τόπο τους.
Ο Γιώργος Ασημακόπουλος είναι Πληροφορικός, Λέκτορας στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας.
