Από αυτή την ανάπτυξη έχει καεί η γούνα του λαού μας

Η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, στα πλαίσια του ετήσιου τακτικού Συνεδρίου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) έκανε παρέμβαση στην ενότητα «Αναπτυξιακά ζητήματα των Δήμων – Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία».

Στην ομιλία της η Πρόεδρος σημείωσε:

 

«Καλησπέρα αγαπητές κυρίες και κύριοι σύνεδροι,

Ανάπτυξη λοιπόν το θέμα μας. Συνηθίζουμε στην Πάτρα, μια πόλη που έχει πρωτιά στα ζητήματα της ανεργίας, να λέμε και να πιστεύουμε ότι όμορφη πόλη είναι αυτή που τα παιδιά της έχουν δουλειά. Όμορφη πόλη είναι αυτή που τα παιδιά της δεν είναι εξαρτημένα από ουσίες. Όμορφη πόλη δεν είναι η πόλη που δεν έχει λακκούβες, που δεν έχει ζητήματα στον φωτισμό κτλ, αλλά εκείνη η πόλη που μπορούν οι δημότες της, ο λαός της, να ζουν ανθρώπινα, να απολαμβάνουν τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν. Κάτω από αυτό το πρίσμα, εμείς εξετάζουμε και απαντάμε στο ζήτημα της ανάπτυξης.

Σήμερα δήμοι και περιφέρειες, το πολιτικό προσωπικό που τους στελεχώνει, συμμετέχουν ενεργά, όχι μόνο στην υλοποίηση αλλά και στο σχεδιασμό της ανάπτυξης για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Για αυτές τις ανάγκες σχεδιάστηκαν οι αναδιαρθρώσεις όλα αυτά τα χρόνια στην τοπική διοίκηση. Είναι, κατά τη γνώμη μας,  η κόκκινη κλωστή που δένει τον Καποδίστρια με τον Καλλικράτη, σήμερα με τον «Κλεισθένη Ι» και αύριο με τον «Κλεισθένη ΙΙ» και πάει λέγοντας. Με έναν νέο κύκλο αναδιαρθρώσεων, προσαρμοσμένων σε αυτές του Κεντρικού κράτους και της πιο άμεσης διασύνδεσής τους με τους θεσμούς της Ε.Ε., τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αναδιαρθρώσεις που το χαρακτήρα τους τον υπογραμμίζει η συνέχεια και η συνέπεια με την οποία τις υλοποίησαν διαδοχικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις.

Γι’ αυτό σωστά κατά τη γνώμη μας, στην χθεσινή πρώτη μέρα, απευθυνόμενη η κυβερνητική εκπρόσωπος στους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, παρατήρησε ότι συνεχίζουν τις αλλαγές που παρέλαβαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, διαβεβαιώνοντας ότι υπάρχει κοινός τόπος συνάντησης, που είναι, λέμε εμείς, η στήριξη της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Η ταχύτητα με την οποία προχωρούν οι αναδιαρθρώσεις στον χώρο της τοπικής διοίκησης αφορά στις απαιτήσεις της οικονομικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, τις δυσκολίες και τις αντιφάσεις που την διατρέχουν. Σε αυτό το πλαίσιο βαθαίνει η σύμφυση των οργάνων της με επιχειρηματικούς ομίλους με ιεράρχηση σε αυτή τη φάση την δημοτική και δημόσια γη, τις χρήσεις της, το περιβάλλον, τον τομέα των μεταφορών και το μεταφορικό έργο, την ενέργεια και την πολιτική ‘’απελευθέρωσής’’ της (π.χ. ΑΠΕ), την διαχείριση υγρών – στερών αποβλήτων, των υδάτινων πόρων στον άξονα των επιχειρηματικών συμφερόντων, την αγροτική παραγωγή, τον Τουρισμό.

Ενδεικτικά αναφέρω κάτι που σας είναι γνωστό, ότι σήμερα π.χ. το 30% των Δήμων έχουν εκχωρήσει σε ιδιώτες τον τομέα της καθαριότητας. Στον ίδιο χορό και οι Περιφέρειες, παίζουν ενεργό και επιτελικό ρόλο στα ζητήματα της λεγόμενης περιφερειακής ανάπτυξης. Συγκεντρώνουν πόρους, έργα και υποδομές στις αναπτυξιακές ιεραρχήσεις του κεφαλαίου. Είναι η κρατική δομή, σε τοπικό επίπεδο, με την αμεσότερη σύνδεση με τα Ευρωενωσιακά όργανα και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Μάλιστα, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στην οποία υπάγεται ο δήμος Πατρέων, είναι η πρώτη στην απορρόφηση αυτών των κονδυλίων και παίρνει εύσημα από την ΕΕ. Δεν έχει όμως μόνο εκεί πρωτιά, καθώς μέσα από τα στελέχη της κάνει συναντήσεις με τον αμερικανό πρέσβη για να του εκθέσει τις «δυνατότητες και τις αναπτυξιακές προοπτικές της Δυτικής Ελλάδας στον πρωτογενή τομέα» και «τις δυνατότητες αξιοποίησης τεχνογνωσίας που προκύπτουν λόγω του Πανεπιστημίου της Πάτρας». Μία προκλητική στάση όταν είναι γνωστός ο ρόλος των μακελάρηδων του ΝΑΤΟ, όταν στην περιοχή μας έχουμε Άραξο και Ανδραβίδα και είναι γνωστά τα σενάρια της επέκτασης αυτών των ΝΑΤΟϊκών βάσεων.

Ας δούμε όμως και ας περιοριστώ σε δύο παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ποιος είναι ο προσανατολισμός της ‘’ανάπτυξης’’. Είναι γνωστή σε όλους η υποχρηματοδότηση που υπάρχει στην Τοπική Διοίκηση, και είναι γνωστό ότι μια σειρά εργαλεία χρηματοδοτικά από την Ε.Ε. τα αξιοποιούμε ώστε να καλύψουμε μέρος των αναγκών.

Για παράδειγμα λοιπόν, στο Δήμο Πατρέων αυτή τη στιγμή, έχουν ενταχθεί ή είναι υπό ένταξη αντίστοιχα τέτοια προγράμματα ύψους 120 εκατομμυρίων. Από αυτά δεν προβλέπεται και δεν μπορεί να υπάρξει ούτε ένα ευρώ για να καλύψει τα ζητήματα της αντισεισμικής θωράκισης. Επιβεβαιώνεται   με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ποιες είναι οι στοχεύσεις και προτεραιότητες αυτών των προγραμμάτων.

Λαϊκά προβλήματα και ανάγκες που έρχονται και επανέρχονται, συχνά με τραγικό τρόπο, στην επικαιρότητα, όπως είναι τα επαναλαμβανόμενα πλημμυρικά φαινόμενα, οι μεγάλες και τραγικές ελλείψεις που επαναλαμβάνονται ως δράμα κάθε καλοκαίρι, οι πληγές των σεισμών που παραμένουν και ανέλεγχτο το 80% των δημοσίων κτιρίων (σχολεία, νοσοκομεία κλπ). Ανάγκες που συνθλίβονται κάτω από τον αδυσώπητο κανόνα του κέρδους και του υπερκέρδους των επιχειρηματικών ομίλων, την πολιτική κόστους – οφέλους που βλέπει τη ζωή και τις ανάγκες του λαού ως εμπόρευμα.

Δεύτερο παράδειγμα, αναφέρατε εδώ τα «Ανοιχτά Κέντρα Εμπορίου». Το ερώτημα είναι αν τα «Ανοιχτά Κέντρα Εμπορίου», στα οποία εμείς σαν Δήμος συμμετέχουμε και θα πω γιατί, μπορούν να λύσουν τα οξυμένα προβλήματα των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων. Εμείς λέμε με κατηγορηματικό τρόπο όχι. Ο μόνος λόγος για τον οποίο ενταχθήκαμε είναι για να δώσουμε τη δυνατότητα στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους να πάρουν κάτι (δηλαδή ψίχουλα) από αυτό που προβλέπεται και να υπάρξουν κάποιες υποδομές.

Ακούστε όμως το ενδιαφέρον που βγαίνει από την πείρα μας δημιουργώντας αυτά τα προγράμματα. Προσπαθήσαμε να το εφαρμόσουμε σε μια μεγάλη εργατική περιοχή της Πάτρας, τα Ζαρουχλέικα. Δεν μπορούσαμε να τα εφαρμόσουμε με βάση τις προϋποθέσεις τις οποίες βάζουν τα Ανοικτά Κέντρα Εμπορίου, οπότε αναγκαστικά προχωρήσαμε και τα υλοποιήσαμε σε μια περιοχή που είναι κοντά στο αστικό κέντρο. Όλα για το επιχειρείν και οι αστικοί νόμοι! Γι’ αυτό  αυτοί οι νόμοι απαλλάσσουν από φόρους και τέλη, τα μεγάλα λεγόμενα αναπτυξιακά μπάτζετ στα αεροδρόμια, στα λιμάνια, κάνουν προκλητικές απαλλαγές σε επενδυτές αμερικάνικων συμφερόντων όπως είναι στα ναυπηγεία της Σύρου και όπως π.χ. ζητούν από τη ΔΕΥΑΠ να παραγραφούν 17.342 ευρώ από την επιχείρηση “Σκλαβενίτη” στο πλαίσιο συγκεκριμένης νομοθετικής ρύθμισης. Την ίδια ώρα ο νόμος που επαίρεται ο κ. υπουργός ότι έχει φέρει καινούρια πράγματα στις ΔΕΥΑ, ενισχύει και είναι αμείλικτος σε ότι αφορά το νερό και την πλήρη εμπορευματοποίησή του.

Η αναδιανομή του πλούτου σε όφελος του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου διαπερνά έναν προς ένα και όλους μαζί τους φορείς του κράτους, τους προϋπολογισμούς τους, τις λειτουργίες τους και αυτό πια αποδείχνεται ζωντανά στη ζωή και την καθημερινότητα του λαού μας, των παιδιών του. Αυτή την προοπτική την ονομάζουν μονόδρομο, την βαφτίζουν ‘’δίκαιη ανάπτυξη’’.

Ανάπτυξη για ποιόν και από ποιόν; Αυτό κατά τη γνώμη μας είναι το κυρίαρχο ζήτημα – σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο – και σε αυτό κρίνονται όλες οι δυνάμεις και άσχετα από ποιο μανδύα θέλουν να φορέσουν, του ‘’ανεξάρτητου’’, του ‘’ανένταχτου’’, του ‘’αυτοδιοικητικού’’ και πάει λέγοντας. Από αυτή την ανάπτυξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, «έχει καεί η γούνα» του λαού μας. Ο λαϊκός παράγοντας είναι αυτή η καθοριστική δύναμη που μπορεί με σημαία τις σύγχρονες ανάγκες να βγει μπροστά και να διεκδικήσει όλα αυτά που του στερούν σήμερα. Και είναι κριτήριο για έναν αιρετό που σέβεται την ψήφο που του έχει δώσει ο δημότης του, να στηριχτεί και να στηρίξει αποφασιστικά αυτό τον αγώνα.»

 

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία της Προέδρου στον παρακάτω σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=wpwK0MDedOU