Τα δέκα κομμάτια που βγήκαν στο σφυρί, η αξία των οποίων υπολογιζόταν στα 3 εκατ. δολάρια, πωλήθηκαν 43 εκατ. δολάρια, όπως ανακοίνωσε ο οίκος Σόθμπις.
Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τα εξαιρετικά κοσμήματα, που φυλάσσονταν επί δύο αιώνες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ανήκαν σε συλλογή που προερχόταν από τον Οίκο των Βουρβόνων-Πάρμας.
Ανάμεσα στα σημαντικά κομμάτια της συλλογής υπήρχαν υπέροχα σκουλαρίκια διακοσμημένα με φυσικά μαργαριτάρια και μια ιδιαίτερη καρφίτσα που χρονολογείται στα τέλη του 18ου αιώνα διακοσμημένη με ένα υπέροχο κίτρινο διαμάντι: ο διαμαντένιος φιόγκος ανήκε στη Μαρία Αντουανέτα και το κίτρινο διαμάντι προστέθηκε αργότερα.
Η Μαρία Αντουανέτα ήταν λάτρης και της υψηλής ωρολογοποιίας, όπως μαρτυρά ένα ρολόι τσέπης, του οποίου η θήκη έχει χαραγμένα τα αρχικά ΜΑ και τρία άνθη ίριδας.
Πριν προσπαθήσει να δραπετεύσει από τη Γαλλία με τον Λουδοβίκο ΙΣΤ’ και τα παιδιά της, η Μαρία Αντουανέτα είχε στείλει τα κοσμήματά της στις Βρυξέλλες, εκεί όπου βασίλευε η αδελφή της βασίλισσας, η Μαρία Χριστίνα. Στη συνέχεια δόθηκαν για να τα φυλάξει στον αυτοκράτορα της Αυστρίας, ανιψιό της Μαρίας-Αντουανέτας καθώς η ίδια καταγόταν από την Αυστρία.
Στα απομνημονεύματά της, η Μαντάμ Καμπάν, η πρώτη καμαριέρα της Μαρίας Αντουανέτας αναφέρει ότι “μια ολόκληρη νύχτα στα Ανάκτορα του Κεραμεικού με τη βασίλισσα συσκευάζαμε τα κοσμήματα μέσα σε βαμβάκι πριν τα τοποθετήσουμε μέσα σε ξύλινη κασέλα”.
Όταν συνελήφθησαν στη Βαρέν, ο Λουδοβίκος 16ος και η Μαρία-Αντουανέτα οδηγήθηκαν στη γκιλοτίνα το 1793 και ο γιος τους Λουδοβίκος 17ος πέθανε ενώ ήταν αιχμάλωτος. Η μόνη διασωθείσα από τη Γαλλική Επανάσταση, η κόρη τους, Μαρία-Τερέζα της Γαλλίας, απελευθερώθηκε τον Δεκέμβριο του 1795. Μόλις έφθασε στη Βιένη, ο αυτοκράτορας της Αυστρίας τής παρέδωσε τα κοσμήματα της μητέρας της.
Η Μαρία-Τερέζα δεν απέκτησε κληρονόμους κι έτσι κληροδότησε ένα μέρος των κοσμημάτων στην ανιψιά της και θετή κόρη της Λουίζα της Γαλλίας, δούκισσα της Πάρμας και εγγονή του βασιλιά Καρόλου Ι’, η οποία με τη σειρά της τα μεταβίβασε στον γιο της Ροβέρτο Α’, τον τελευταίο δούκα της Πάρμας.
