Ο Αλέξης Πανσέληνος επισκέπτεται
την Πάτρα και τη Ναύπακτο
έχοντας τις βαλίτσες του γεμάτες
Ελαφρά ελληνικά τραγούδια
Ο γνωστός και βραβευμένος συγγραφέας Αλέξης Πανσέληνος με τις αποσκευές του γεμάτες καταδικασμένους έρωτες και πολιτικές συνωμοσίες, ελαφρά ελληνικά τραγούδια, εκτελέσεις και καλλιστεία που ξαναζωντανεύουν στους δρόμους της Αθήνας του 1950 ταξιδεύει δυτικά και επισκέπτεται την Πάτρα και τη Ναύπακτο. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του με τίτλο Ελαφρά ελληνικά τραγούδια αποτελεί μια μυθιστορηματική τοιχογραφία για μια εποχή δύσκολης ανάρρωσης ενός κόσμου που μάτωσε.
Πιο συγκεκριμένα, θα τον συναντήσουμε:
στην ΠΑΤΡΑ
Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2018, στις 8:30 μ.μ.,
στο βιβλιοπωλείο ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ (Γεροκωστοπούλου 31)
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι συγγραφείς
Μαρία Στασινοπούλου και Κώστας Λογαράς.
στη ΝΑΥΠΑΚΤΟ
Σάββατο, 10 Νοεμβρίου 2018, στις 9 μ.μ.,
στο ADAGIO ΒΙΒΛΙΟΚΑΦΕ (Παπαχαραλάμπους 12)
Για το βιβλίο θα μιλήσει η συγγραφέας Βάσω Κοζώνη-Τουμπάνου.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και τον συγγραφέα.
«Κοιταγμένα σήμερα τα πρόσωπα στις φωτογραφίες που δημοσίευαν οι εφημερίδες της εποχής θυμίζουν τα πορτρέτα μιας πολυάνθρωπης οικογένειας. Αμέσως ανιχνεύεις αμέτρητα κοινά χαρακτηριστικά σε αυτούς τους εντελώς άσχετους μεταξύ τους ανθρώπους, σαν εκείνα που κληροδοτούν από τη μια γενιά στην άλλη άντρες και γυναίκες μιας οικογένειας στους απογόνους τους. Δεν είναι ότι μοιάζουν πραγματικά τα πρόσωπα, τα μάτια, οι μύτες, τα στόματα, τα μέτωπά τους. Μια άλλου είδους ομοιότητα τους κάνει να μοιάζουν τόσο: ίσως η πολυκαιρισμένη απόχρωση της παλιάς εφημερίδας, ίσως τα ασπρόμαυρα αρνητικά που αφαιρούν τη χρωματική διαφοροποίηση, ίσως τελικά η σφραγίδα των καιρών επάνω τους το γενικό ήθος της εποχής, τα γεγονότα της κοινής τους καθημερινότητας, η μόδα στα ρούχα, στα χτενίσματα, τα τραγούδια που ακούνε στο ραδιόφωνο, οι ήχοι των δρόμων, όλα όσα σφραγίζουν ένα κοινό υποσυνείδητο και σχηματίζουν μέσα μας το αποτύπωμα του κόσμου».
απόσπασμα από το βιβλίο
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
«Έχει το χάρισμα ο Αλέξης Πανσέληνος να ορίζει το υλικό του με ένα τέτοιο τρόπο ώστε το πλήθος των πληροφοριών που αγγίζουν το ευρύ υπόστρωμα της νοσταλγικής παλινδρόμησης στο αθηναϊκό παρελθόν να εξισορροπεί με εκείνη την αποστασιοποιημένη, σχεδόν ψυχρή και γι’ αυτό πειστική, περιήγηση στο μετεμφυλιακό κλίμα».
Νίκος Βατόπουλος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
«Με το μυθιστόρημα αυτό ο αναγνώστης βουτάει μαζί με τον συγγραφέα στην εποχή του ΄50. Θα τον συναρπάσει μέχρι το τέλος, θα νοσταλγήσει κάτι από τη χαμένη αθωότητα (κι ας μην έχει ζήσει εκείνη την εποχή), θα στενοχωρηθεί με τις γκρίζες και μαύρες μέρες του ΄50, θα απογοητευτεί όταν θα δει πόσα πράγματα επιβιώνουν ακόμα και σήμερα, θα αγαπήσει τους ήρωες του – γιατί και οι πιο αντιπαθητικοί κρύβουν μια αλήθεια μέσα τους, αυτήν που η ιδεολογία, η πίστη, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να αλλοιώσουν».
Γιάννης Ν. Μπασκόζος, www.oanagnostis.gr
«Στην αρχή φιλοδοξούσε να γίνει μουσικός. Στο τέλος έγινε ένας μελωδικός συγγραφέας. Δεν αναφερόμαστε μόνο στους έντεχνους ήχους των άλλων, που πάντα υπάρχουν και πάντα ακούγονται στα βιβλία του, αλλά και στον δικό του λογοτεχνικό τρόπο, στον χειρισμό της ελληνικής γλώσσας, το ύφος του. Το νέο του μυθιστόρημα –ένα πανόραμα ή ένα ψηφιδωτό της δεκαετίας του 1950, όπως το δει κανείς– φέρει τον τίτλο Ελαφρά ελληνικά τραγούδια».
Γρηγόρης Μπέκος, ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής
«Ο Αλέξης Πανσέληνος επιτυγχάνει μια έξοχη συνάρθρωση ιστορίας και μύθου και συνάμα μια εντυπωσιακή σύμφυση μικρής και μεγάλης φόρμας. […] Πολλά από τα σαράντα οκτώ κεφάλαια του βιβλίου χαρακτηρίζονται από μια τόσο εκρηκτική πυκνότητα και δραστικότητα, ώστε θα μπορούσαν να υπάρξουν αυτόνομα (κορυφαίο παράδειγμα το «Εκτελεστικό απόσπασμα»)• εκχωρώντας ωστόσο την αυτοτέλειά τους στη συνολική σύνθεση γίνονται αγωγοί ενός ρίγους που επιμένει ακόμα και στις ανάλαφρες σελίδες, για να μην πω ότι γίνεται πιο έντονο μέσα στις μεταπτώσεις της αφηγηματικής διάθεσης».
Κατερίνα Σχινά, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Αλέξης Πανσέληνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και δικηγόρησε ως το 1997. Πρώτο του βιβλίο, το 1982, η συλλογή Ιστορίες με σκύλους. Ακολούθησαν η βραβευμένη με Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος Μεγάλη Πομπή (1985), τα μυθιστορήματα Βραδιές μπαλέτου (1991), Ζαΐδα ή Η καμήλα στα χιόνια (1996), Ο Κουτσός Άγγελος (2002), Σκοτεινές επιγραφές, που τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού Διαβάζω το 2012, Η κρυφή πόρτα (2016) και Ελαφρά ελληνικά τραγούδια (2018). Επίσης έχει εκδώσει δοκίμια, διηγήματα και μεταφράσεις ξένης λογοτεχνίας, καθώς και το αυτοβιογραφικό Μια λέξη χίλιες εικόνες (2004).
