Ας επιτρέψουμε στους νεότερους να ανοίξουν τα φτερά τους και να γίνουν μπροστάρηδες

Κυρίες και κύριοι,
Το συνέδριο που διοργανώνεται σήμερα από τον δήμο Αιγιάλειας, την Παναιγιάλεια Ένωση, την εφημερίδα «Πελοπόννησος» και τους άλλους φορείς, κατ’ αρχήν αποτελεί ένα πολύτιμο σημείο συνάντησης και ζύμωσης για το παρόν και το μέλλον μιας περιοχής που ενώ διαθέτει πολύ σημαντικό δυναμικό σχεδόν σε όλους τους τομείς της οικονομίας, εντούτοις επί πολλά χρόνια αναζητεί πυξίδα ανάπτυξης και τρόπους διαφυγής από μία στασιμότητα που λειτουργεί σαν το σαράκι και αποσαρθρώνει ιδέες και οράματα, αλλά και ανθρώπους με δυνατότητες.
Τα προβλήματα της Αιγιάλειας, σε μεγάλο βαθμό δεν διαφοροποιούνται από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι άλλες περιοχές της Αχαΐας, πρέπει όμως να μας προβληματίσει το γεγονός ότι μία περιοχή που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως οικονομικός βραχίονας προσανατολισμένος προς την ανατολική πλευρά της χώρας, και για να μην γελιόμαστε, προς την πλευρά της ελληνικής πρωτεύουσας, μοιάζει να έχει απονευρωθεί και απενεργοποιηθεί.
Τα έργα υποδομών, ασφαλώς παίζουν μεγάλο ρόλο σε αυτή την υπόθεση. Και μπορεί μεν ο δρόμος προς την Αθήνα να φτιάχτηκε, όμως εάν θέλουμε να μιλάμε για δυνατότητες παραγωγικής και εμπορευματικής ανάπτυξης, πρέπει να προσθέσουμε στο παζλ τη νέα σιδηροδρομική γραμμή, τον ρόλο και την ανάπτυξη του λιμανιού του Αιγίου και οπωσδήποτε – το σημειώνω με έμφαση γιατί πολλές φορές το ξεχνάμε – το εσωτερικό οδικό δίκτυο στην Αιγιάλεια, όπως και τη σύνδεσή της με τα Καλάβρυτα και τις ημιορεινές και ορεινές περιοχές του δήμου Αιγιάλειας.
Και πάλι όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δρόμοι, σιδηρόδρομοι και λιμάνια δεν αρκούν για μία νέα παραγωγική και επιχειρηματική ανάπτυξη.
Στα έργα υποδομών πρέπει να προσθέσουμε απαραίτητα τη διαχείριση απορριμμάτων που στις μέρες μας αποτελεί κομβικό παράγοντα ανάπτυξης, αλλά και πολύ σημαντικό τομέα της οικονομίας από μόνη της, τις αναπλάσεις περιοχών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, αλλά και τις επενδύσεις σε έργα και δράσεις τηλεπικοινωνίας και υψηλής τεχνολογίας.
Και για να το συνοψίσω με πιο απλά λόγια:
Τι χρειάζονται οι παραγωγικές δυνάμεις της Αιγιάλειας για να ανακάμψουν, αλλά και επενδυτές για να έρθουν;
Μία περιοχή που να είναι σύγχρονη και να λειτουργεί σύγχρονα.
Με καλές μεταφορικές υποδομές, με άρτιο χωροταξικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό, αλλά και με όλες τις δυνατότητες που μετατρέπουν σήμερα πολλές ευρωπαϊκές περιοχές σε «έξυπνες» περιοχές με τη χρήση τεχνολογικών μέσων.
Και επιτρέψτε μου να αναφερθώ μόνο σε ένα παράδειγμα.
Ένα παράδειγμα, που παίρνω από άλλες περιοχές της χώρας μας, όπως η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ή ο δήμος Σερρών, οι οποίες έχουν υπογράψει σύμφωνα συνεργασίας με τον ευρωπαϊκό επιστημονικό οργανισμό CERN, με στόχο να λαμβάνουν πολύτιμη τεχνογνωσία, να στέλνουν για επιμόρφωση φοιτητές ή και στελέχη επιχειρήσεων και πολλά άλλα.
Και το λέω ευθέως:
Γιατί ο δήμος Αιγιάλειας δεν επιχειρεί να υπογράψει και αυτός ένα αντίστοιχο σύμφωνο συνεργασίας;
Τέτοιου τύπου συνεργασίες, που προσφέρουν δυνατότητες, υπάρχουν πολλές στην ευρωπαϊκή γειτονιά μας, αλλά και ευρύτερα στο κόσμο.
Και εδώ έρχομαι στο δεύτερο σημείο που ήθελα να θίξω και είναι η εξωστρέφεια.
Η ανάγκη της Αιγιάλειας, εκτός από υποδομές, να αποκτήσει και έντονη εξωστρέφεια, προβάλλοντας τις ακτές και τα αγροτικά της προϊόντα, κυρίως όμως ότι αποτελεί μία περιοχή μεγάλων δυνατοτήτων και δυναμικής ανάπτυξης.
Είμαι απολύτως βέβαιος ότι εκεί έξω υπάρχουν πολλά εκατομμύρια που μπορούν να έρθουν στην Αιγιάλεια και πολλοί διαθέσιμοι να επενδύσουν σε αυτόν τον τόπο ή να αγοράσουν τα προϊόντα της.
Εξάλλου, μπορεί οι Κινέζοι να φτιάχνουν πλέον από κινητά μέχρι διαστημόπλοια, όμως… κορινθιακή σταφίδα δεν έχουν και δεν πρόκειται να αποκτήσουν!
Και αν το καλοσκεφτούμε, δεν έχουν πολλά και δεν πρόκειται ποτέ να τα αποκτήσουν.
Γιατί έχει αποδειχθεί πως κάθε προϊόν που παράγει τούτη η ευλογημένη γη και μπορούμε να το πλασάρουμε στις διεθνείς αγορές με έξυπνο και σύγχρονο τρόπο, γίνεται ανάρπαστο.
Παραγωγή και εξωστρέφεια, πάνε μαζί, χέρι – χέρι, στην σημερινή οικονομία.
Και δεν πρέπει να υποτιμάμε τίποτα.
Ούτε καν να πιστεύουμε ότι επειδή διαθέτουμε όμορφες και δαντελωτές παραλίες, οι τουρίστες θα μας έρθουν.
Τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεν γίνεται εάν δεν το επιδιώξουμε, με δουλειά, συγκεκριμένες στοχεύσεις και σωστό προγραμματισμό.
Και μιας και είπα για παραλίες και για τουρίστες…
Δεν χρειάζεται καν να συζητάμε τις δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης που έχει η περιοχή.
Διατηρώ την αίσθηση όμως ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και έμφαση στο τουριστικό άξονα Αιγίου – Καλαβρύτων και στην προώθηση τουριστικών πακέτων που να συνδυάζουν βουνό και θάλασσα, με κέντρο βάρους το βουνό για τον χειμώνα και την θάλασσα για το καλοκαίρι.
Φίλες και φίλοι,
Συνοψίζοντας και κλείνοντας αυτή τη σύντομη τοποθέτηση θέλω να μιλήσω και από αυτό εδώ το βήμα για την ανάγκη που υπάρχει να δουλέψουμε για τον τόπο μας, με τις δικές μας συνταγές, αλλά και με γνώση των διεθνών συνθηκών.
Όχι δεν χρειαζόμαστε κατεψυγμένους τυφλοσούρτες ξένων για να αναπτύξουμε τον δικό μας τόπο.
Εμείς ξέρουμε καλύτερα τι έχουμε και τι μας λείπει και πού πρέπει να στοχεύσουμε.
Πρέπει όμως να δουλέψουμε.
Σκληρά και συστηματικά!
Δεν γίνεται αλλιώς…
Ευθύνη των αιρετών, αλλά και των ανθρώπων της δουλειάς και της παραγωγής είναι να τελειώσουμε μια και καλή με το χθες.
Εύκολο χρήμα και εύκολη δουλειά δεν υπάρχει!
Όπως δεν υπάρχουν και «μάγοι» ή «σωτήρες», «βασιλιάδες» και «πριγκιπόπουλα» που θα μας σώσουν.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με τους «κολλητούς», τους διαδρομιστές, την «οικονομία του αέρα», την προκοπή χωρίς κόπο και την επικράτηση των ανεπρόκοπων!
Η Αιγιάλεια πρέπει να στηριχθεί στα παιδιά της.
Δηλαδή στους σημερινούς ανθρώπους του μόχθου, της αλήθειας και της εντιμότητας.
Και με αυτούς να διεκδικήσει όσα δικαιούται και επί χρόνια στερείται.
Πιστεύω απόλυτα και ακλόνητα στη νεότερη γενιά Ελλήνων.
Βλέπουν τον κόσμο όπως η δική μου γενιά και άλλες, δεν είδαν και ίσως δεν δουν ποτέ.
Μαθαίνουν τα πάντα από μία μικρή συσκευή και είναι έτοιμοι να τολμήσουν για να αποκτήσουν όσα τους γοητεύουν, ενώ διαθέτουν πλούσιο γνωστικό οπλοστάσιο και τεράστιες δυνατότητες επικοινωνίας που τους προσδίδει μία πρωτόγνωρη εξωστρέφεια.
Συχνά – πυκνά λέω στον εαυτό μου ότι εάν πρέπει να ακολουθήσω τον σύγχρονο κόσμο πρέπει να παίρνω μαθήματα από αυτά που λένε και κάνουν οι σημερινοί νέοι.
Το συστήνω σε όλους μας.
Και κυρίως, λέω:
Ας επιτρέψουμε στους νεότερους να ανοίξουν τα φτερά τους και να γίνουν μπροστάρηδες.
Το δικαιούνται.
Αυτοί θα φτιάξουν το νέο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικού δυναμικό της Αιγιάλειας.
Και θα είναι ένα δυναμικό που θα ασχολείται με την πόλη, τον τόπο και τον πολίτη.
Όχι με την κομματική καρέκλα.
Πλέον, υπάρχουν αποδείξεις ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν και αλλιώς…
Σας ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια στο συνέδριο.

Ομιλία Νίκου Νικολόπουλου
Αναπτυξιακό Συνέδριο για την Αιγιάλεια
από εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ
(Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018 )