Με προβληματισμό δέχθηκα ως Δημότης την πρόταση της Πρυτάνεως σχετικά με τον χώρο των εκατό στρεμμάτων στον Ριγανόκαμπο.
Προφανώς δυο πράγματα δεν έχω καταλάβει καλά.
Το πρώτο είναι, εάν πράγματι αυτός ο χώρος ανήκει στο Πανεπιστήμιο της πόλης μας ή στο Υπερταμείο.
Το δεύτερο, εάν υπάρχει πρόθεση να αναβαθμιστεί το υποβαθμισμένο αστικό και βιοτικό επίπεδο των κατοίκων του Ανατολικού Διαμερίσματος, και παράλληλα να δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης για την πόλη μας .
Δεν χωρά αμφιβολία ότι το πρόβλημα περίθαλψης των αδέσποτων έπρεπε να έχει λυθεί και κάθε καθυστέρηση του «ρίχνει» ποιοτικά την πόλη μας. Όμως επιτρέψτε μου μαζί σας να μοιραστώ μια σκέψη μου, δημοσίως αυτή την φορά.
Το πως θέλουμε την πόλη μας τα επόμενα χρόνια.
Φανταστείτε όμορφα πάρκα που θα μπορούσαν να συνδυάζουν σύγχρονες υποδομές για να υποστηρίξουν νέες δομές με επίκεντρο την Αριστεία, την Καινοτομία για την πολυπόθητη παραμονή των «νέων μυαλών» στην πόλη μας. Πόσο θετικό θα ήταν για την πόλη μας να έχει ως Κεντρικό πυλώνα ανάπτυξης την παραγωγή νέων τεχνολογικών εφαρμογών για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Να μπορούσαν να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα φέρουν το Πανεπιστήμιο μέσα στην ιστό της πόλης, και όχι απλά κοντά στην πόλη. Αν και μόνο αν μας προβληματίζει το φαινόμενο Brain Drain, και νιώθουμε ότι έχουμε κοινωνικό και οικονομικό χρέος προς την ισόρροπη ανάπτυξη του τόπου μας, τότε και μόνο τότε οφείλουμε να σχεδιάσουμε και να σκεφτόμαστε διαφορετικά.
Δεν φτάνει να λέμε #PatrasIQ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους εάν ήμουν Δήμαρχος Πατρέων, Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας και Πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητήριου Αχαΐας θα έπαιρνα ή θα διαμόρφωνα τις συνθήκες ώστε από κοινού να παίρναμε όλοι μαζί την γενναία πρωτοβουλία ως πόλη να στηρίξω Κοινωνικά και Οικονομικά την ανάπτυξη του Νέου Πάρκου Καινοτομίας στον χώρο του Ριγανόκαμπου.
Το ποιοι θα στεγαστούν εκεί, το πως θα γίνει αυτό και με ποια χρηματοοικονομικά εργαλεία – ανταλλάγματα (free zones), τα συνοδά έργα διασύνδεσης του ΝΕΠ με την ευρεία Παράκαμψη και την Ελ. Βενιζέλου, θα απορρέουν από το MasterPlan που από κοινού θα μελετηθεί από τους παραπάνω φορείς του Ευρύτερου Δημόσιου χαρακτήρα και την Γενική Κυβέρνηση (Υπουργεία Ανάπτυξης – Παιδείας -Οικονομικών).
Και ως ένα διαχρονικά αντισταθμιστικό όφελος για την Πάτρα μας με ρήτρα ανάπτυξης θα δέσμευα τις εταιρίες των νέων τεχνολογικών εφαρμογών που θα έπαιρναν «σάρκα και οστά» στο Νέο Πάρκο, να εφαρμοζόντουσαν πρώτα στην πόλη μας.
Δεν φτάνει να λέμε #ΑνατολικόΠάρκο.
Αναφέρομαι για μια Υβριδική κατασκευή όπου θα μπορεί να φέρει βιοκλιματιστικά και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά μιας νέας εποχής, σε συνδυασμό με ένα περιαστικό πάρκο περίπου εξήντα στρεμμάτων τα όποια θα αποδοθούν στους κατοίκους του Ανατολικού Διαμερίσματος, αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την μέχρι τώρα συμβολή τους.
Για την Πάτρα.
Σύνεση για να δημιουργηθεί μια «win-win» κατάσταση για την πόλη μας,
Συνοχή για να πάει η πόλη βήματα μπροστά,
Σύνθεση των υγειών δυνάμεων, και τέλος
Πολιτική βούληση για όφελος της Πάτρας, δίχως προσωποπαγείς πολιτικές φιλοδοξίες και αμοραλισμούς.
Υπάρχει ικανό Πολιτικό και Ακαδημαϊκό προσωπικό για αυτή την διεκδίκηση που θα μπορούσε να αλλάξει καταλυτικά το μέλλον της πόλης μας;
Υ.γ.: Το παρόν δεν αποτελεί προεκλογικό κείμενο.
Του Γεράσιμου Φεσσιάν
