Το ροζ είναι ίσως το χρώμα που διχάζει περισσότερο. Η έκθεση «Ροζ: Η Ιστορία ενός πανκ, όμορφου, δυνατού χρώματος» στο Fashion Institute of Technology ιχνηλατεί την πρόσληψη του ροζ από εμάς, σε διάστημα τριών αιώνων. Είναι μια οπτική πανδαισία 80 συνόλων, από μια ρόμπα της εποχής του Λουδοβίκου του 15ου έως ένα καπέλο που φορέθηκε από διαδηλώτρια στο Women’s March του 2017.
Το ροζ μπορεί να είναι «γλυκούλι» και λεπταίσθητο, αλλά μπορεί επίσης να είναι «άγριο και φεμινιστικό, πανκ και δυνατό».
Σε δύο αίθουσες, η έκθεση προσπαθεί να απαντήσει στην ερώτηση «γιατί, η τάση να θεωρείται το ροζ γυναικείο χρώμα;». Η απάντηση δεν είναι και τόσο σαφής. «Δεν υπάρχει διαπολιτισμική αλήθεια όσον αφορά την πρόσληψη του χρώματος. Είναι η κοινωνία αυτή που “κάνει” το χρώμα, το ορίζει, του δίνει νόημα» επισημαίνει ο ειδικός της ιστορίας των χρωμάτων Μισέλ Παστουρό.
Τέσσερις φορεσιές από την αυλή του Λουδοβίκου, μία γυναικεία και τρεις ανδρικές, αποδεικνύουν ότι την εποχή εκείνη (18ος αιώνας) το ροζ ήταν χρώμα «άφυλο». Ήταν συνδεδεμένο με «την κομψότητα, το καινούργιο και το αριστοκρατικό μεγαλείο». Αυτό άρχισε να αλλάζει στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη Βιομηχανική Επανάσταση, όταν οι άντρες άρχισαν να φορούν μαύρο, κυρίως, και άλλα σκούρα χρώματα. Οι γυναίκες εξακολουθούσαν να φορούν το ουράνιο τόξο.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
