Ένα χωριατοκόριτσο ντροπαλό και συνεσταλμένο, από φτωχή οικογένεια, με ρίζες από Σκωτία και Ιρλανδία, γεννήθηκε ανάμεσα σε φυτείες στην Αμερική, κι αυτή ήταν η πρώτη της δουλειά, να μαζεύει φύλλα καπνού. Μια φορά την εβδομάδα πήγαινε σινεμά, αγαπημένος της ηθοποιός ο Κλαρκ Γκαίημπλ (1901 -1960) και η ταινία που την συγκινούσε ήταν “Μια γυναίκα πειρασμός”.
Πώς τα φέρνει η ζωή…, που λένε. Όταν μετά από χρόνια γυρίστηκε το ρημαίηκ του “Μια γυναίκα πειρασμός” με τίτλο “Μοκάμπο”, πρωταγωνίστρια ήταν αυτή στο πλάι του Κλαρκ Γκαίημπλ! Η ταινία βγήκε στα σινεμά το 1953, σα σήμερα 23 Σεπτεμβρίου. Το άγνωστο κορίτσι που δούλευε εργάτρια στην καλλιέργεια καπνού είναι πια η σεξόβομβα Άβα Γκάρντνερ. Μια άλλη γυναίκα, η οποία πλέον είχε ανακαλύψει, μάλλον που είχε απελευθερώσει τον ανεξάρτητο χαρακτήρα της. Ποτέ, όμως, δεν εγκατέλειψε τη χωρίς μέτρο ανασφάλειά της.
Πριν την ανακαλύψουν δεν ήξερε ότι ήταν όμορφη. Τόσο μαλακισμένη ήταν η Άβα Γκάρντνερ, αυτή που έγινε η απόλυτη σταρ, μία γυναίκα μύθος. Άτομο σίγουρα προβληματικό, καθόλου ανέμελο όπως έδειχνε. Ποιος να ξέρει τι κουβαλούσε μέσα της, τι να κρυβόταν πίσω από την άστατη ζωή της. Πάνω από τα λεφτά, την καριέρα στο σινεμά, τη διασημότητα, ακόμα και το γάμο της έβαζε το σεξ. Τελειώσαμε. Λες αυτό και τελειώνεις για το ποια ήταν.
Όταν μπήκε στο κόλπο, στα πρώτα της βήματα στο Χόλυγουντ, παντρεύεται τον Μίκυ Ρούνυ (1920-2014). Φοβερά πράγματα. Μιλάμε όχι για κοντό, αλλά για νάνο. Άρρωστος με το φουστάνι ο Μίκυ Ρούνυ, αν είναι δυνατόν, σύζυγος της Θεάς Αφροδίτης, της Άβα Γκάρντνερ και την απατούσε! Κι όταν τον ρώτησαν, καλά πώς μπλέχτηκες μ’ αυτή την τσούλα, ο κοντός είπε: “Η Άβα έχει κάτι ξεχωριστό εκεί κάτω…”.
Παντρεύτηκε και τον θεότρελο Χάουαρντ Χιουζ (1905 -1976), που τον έπαιξε στο σινεμά ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (1974). Μεγάλη παράλειψη του αποδυτηριάκια που δεν έκανε σεντόνι τον Χάουαρντ Χιουζ.
Η Άβα Γκάρντνερ γεννήθηκε παραμονή Χριστουγέννων, το 1922, γύρισε 50 ταινίες, ήταν υποψήφια για Όσκαρ στο… ”Mocambo” και πέθανε αφού έκανε συντρίμμια τη ζωή της, Ιανουάριο του 1990, στο Λονδίνο. Πήγε από εγκεφαλικό, έφυγε φτωχή, δυστυχισμένη. Ζει στη σκέψη, στη μνήμη όσων πέρασαν μία νύχτα μαζί της. Τουλάχιστον στο σεξ, πρέπει να είχε ανοίξει την πόρτα του Παραδείσου. Ατελείωτοι οι έρωτες της και όλοι συμφωνούσαν ότι στο κρεββάτι η Άβα Γκάρντνερ τα έδινε όλα.
Ήταν όμορφη. Αληθινά όμορφη, πράσινα μάτια, κορμάρα με φιλήδονη επιδερμίδα και εκείνο το λακάκι στο πηγούνι που ξετρέλαινε. Η γαμιόλα. Ψωλοτσακίστρα άπαικτη. Δώσε της σεξ και πάρε της τη ψυχή. Αχαλίνωτη. Ακόρεστη. Έβγαινε μόνη στα μπαρ και καμάκωνε και αφού μπεκρούλιαζε όλη νύχτα έπαιρνε τον άνδρα που ήταν τυχερός και πήγαιναν σε ξενοδοχείο. Λένε ότι ήταν η γυναίκα που δεν είδε ποτέ το ξημέρωμα.
Δεν ήθελε να φύγει από τούτο τον κόσμο η Άβα Γκάρντνερ χωρίς να πηδηχτεί τόσες φορές όσες πρόβλεπε το το μπάτζετ της. Όσες φορές θαρρούσε πως όφειλε να ικανοποιήσει σεξουαλικά τον εαυτό της. Το πρώτο κρεβάτι της οικουμένης. Δοξολογώ όσους άνδρες ξάπλωσαν μαζί της. Πρέπει να είναι χιλιάδες. Σύμφωνα μ’ αυτά που ξέρουμε, δεν χρειάστηκε κανείς να την φλερτάρει. Εκείνη την έπεφτε. Γούσταρε το κορίτσι. Ήταν η απόλυτη ελεύθερη γυναίκα. Η απόλυτα εύκολη.
Όταν χώρισε με τον Φρανκ Σινάτρα, τον τελευταίο σύζυγό της, πήγε στην Ισπανία και ξεσκίστηκε κι εκεί. Με διάφορους. Ίσως να ήταν κατά βάθος ένα πονεμένο κορίτσι. Κάποια πράγματα φαίνονται ανεξήγητα στους τρίτους, και ίσως εξηγούνται όταν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές προχωρήσουν σε αποκαλύψεις. Την ρώτησαν την γυναικάρα, μία από τις πιο όμορφες στην Ιστορία του σινεμά, ”Καλά, εσύ ο σούπερ κόμματος, τι βρήκες σ’ αυτό το πράμα των 60 κιλών, τον αδύνατο, τον κοντό, αυτόν τον χλεμπονιάρη Φρανκ Σινάτρα…”.. Και η Άβα στην απάντηση της είπε την ατάκα που έγραψε στον αιώνα: “Από τα 60 κιλά του Φρανκ με τράβηξαν τα δέκα που ήταν το τέτοιο του…”.
