Αφορμή ήταν η εμφάνισή του στο Ηρώδειο στις 30 Σεπτεμβρίου. Ο τελευταίος θρύλος της πίστας Τόλης Βοσκόπουλος μίλησε αυτοβιογραφικά στη συνέντευξη τύπου καμαρώνοντας για τη λαϊκότητά του.
«Ήμουνα το 20ο παιδί της οικογένειας που είχε κάνει 19 κορίτσια», εξομολογήθηκε. Ο πατέρας μου ήθελε να πάρω τη δουλειά του να γίνω μανάβης αλλά η Λαχαναγορά δε μου άρεσε καθόλου. Όταν του είπα ότι θέλω να γίνω θεατρίνος σε μια εποχή που το επάγγελμα αυτό ήταν ντροπή, με πήρε από το χέρι και με έγραψε στο Εθνικό Ωδείο.
Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος που μιλούσε σπανίως, με ρώτησε: «Ξέρεις γιατί σε έγραψα στο ωδείο; Για να μην πείς κάποια μέρα ότι σε εμπόδισα να γίνεις αυτό που ονειρεύτηκες».
«Σας ορκίζομαι ότι ακόμα και σήμερα που κοντεύω 80 χρονών, κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή, κοιτώ ψηλά και λέω: Κοίτα με τώρα! Είμαι πανευτυχής που κατάφερα να φτάσω έως εδώ διατηρώντας την απλότητα και τη λαϊκότητά μου».
Εξαιρετικά συγκινημένη η Άντζελα Γκερέκου που παρακολουθούσε τη συνέντευξη τύπου είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι τις υπόλοιπες ιστορίες ο Τόλης Βοσκόπουλος θα τις γράψει στη βιογραφία του αλλά εκείνος «υποκύπτοντας» στην μαζική απαίτηση των δημοσιογράφων είπε την ιστορία του ονόματός του. Με βάφτισαν Αποστόλη, με φώναζαν Τόλιο, είναι το υποκοριστικό του Αποστόλη στο Βόλο. Αλλά όταν ήρθα στην Αθήνα το άλλαξα σε Τόλης γιατί το Τόλιος έμοιαζε με ιταλικό και δεν ήθελα να με περνάνε για ψώνιο.
