Η πρώην κυρία Αμπράμοβιτς… στην πυρά

Η σχέση της Ντάσα Ζούκοβα με τον δισεκατομμυριούχο Ρομάν Αμπράμοβιτς κράτησε δέκα χρόνια. Ο χωρισμός τους το 2017 συνοδεύτηκε από πολλά εκατομμύρια και μια δήλωση-δέσμευση «να μεγαλώσουμε μαζί τα δύο παιδιά μας. Επίσης, συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε ως συνιδρυτές του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Μόσχα και του Πολιτιστικού Κέντρου στην Αγία Πετρούπολη», όπως ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους.

Ο  Ρώσος δισεκατομμυριούχος, που η περιουσία του υπολογίζεται στα 6,3 δισεκατομμύρια λίρες, συνάντησε την 37χρονη συλλέκτρια έργων τέχνης Ντάσα Ζούκοβα το 2005. Η Ζούκοβα, μεγαλωμένη στην Καλιφόρνια, συνάντησε τον Αμπράμοβιτς στο πάρτι της παραμονής της Πρωτοχρονιάς που διοργάνωσε ο επιχειρηματίας πατέρας της. Η Ντάσα είναι παιδί χωρισμένων γονιών, αφού η επιστήμονας μητέρα της άφησε τον επιχειρηματία, όταν η κόρη της ήταν 3 χρόνων. Μητέρα και κόρη μετακόμισαν στην Αμερική όταν η Ντάσα ήταν 10 χρόνων. Φοίτησε σε ένα ακριβό, πολυτελές Εβραϊκό σχολείο στην Καλιφόρνια και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα. Μετά το τέλος των σπουδών της επέστρεψε στη Μόσχα, αλλά αργότερα μετακόμισε στο Λονδίνο.

Η Ντάσα Ζούκοβα ή αλλιώς η πρώην κυρία Αμπράμοβιτς εμφανίζεται παντού τον τελευταίο χρόνο με τον Έλληνα κληρονόμο Σταύρο Νιάρχο, μάλιστα πέρασαν τις διακοπές τους στην Ελλάδα. Η Ζούκοβα δραστηριοποιείται ως εκδότρια του Garage Magazine και οι ιδέες της είναι περιζήτητες στο χώρο τόσο της μόδας όσο και της τέχνης.

Η τελευταία της «εμφάνιση» ήταν κάπως παράδοξη, ως κέρινο ομοίωμα στην έκθεση του καλλιτέχνη Ουρς Φίσερ. Στην ελβετική γκαλερί Davies Street του Gagosian στο Λονδίνο, ο Ελβετός καλλιτέχνης παρουσιάζει τη ρωσίδα συλλέκτρια και εκδότρια να κάθεται σε μια καρέκλα και ντυμένη σε ροζ φόρεμα να λιώνει σαν κερί μέχρι τέλους.

 

Ο Φίσερ ανάβει ένα φυτίλι στην κορυφή του κεφαλιού της Ζούκοβα, το οποίο θα κάψει αργά το γλυπτό κατά τη διάρκεια της έκθεσης. Ο καλλιτέχνης θέλει να κάνει με αυτό τον τρόπο ένα σχόλιο, αμφισβητώντας τη ρήση του Ιπποκράτη Ars longa, vita brevis και να δείξει πως στον δικό του κόσμο και η ζωή και η τέχνη διαρκούν ελάχιστα.