Τα έργα αλλάζουν τις όψεις των περιοχών και των συνοικιών, αλλάζουν και τις ζωές των ανθρώπων, προς αμφιλεγόμενη κατεύθυνση πολλές φορές.
Νέα δεδομένα εισήγαγε στην ανατολική πλευρά της Αγίας Σοφίας η κυκλοφοριακή μεταβολή που επήλθε με τη διάνοιξη της Κανακάρη. Δεν έχουμε δει όλο το έργο. Επίκεινται αντιδρομήσεις και βέβαια η διάθεση της μίνι Περιμετρικής σε κυκλοφορία.
Δεν πρόκειται βέβαια για κάτι απολύτως επαναστατικό. Το συγκεκριμένο “τρίγωνο” που εκτείνεται μεταξύ Αγίας Σοφίας εισόδου, Κορίνθου ως εξόδου και απαρχής της Πατρών Αθηνών, ήταν καθιερωμένος κόμβος που επωμιζόταν βαριά και πυκνή διερχόμενη κυκλοφορία. Ηδη όμως έχουμε εκσυγχρονισμό, παρακάμψεις, μετατοπίσεις, τομές στην παροδοσιακή φορά της κίνησης σε κομβικές και ιστορικές οδούς. Παράλληλα, εγείρονται ζητήματα ασφαλείας και πίεσης για χώρους στάθμευσης, ενώ υπάρχουν και διάφορα ερωτηματικά για τα οποία θα απαντήσει το μέλλον.
Η ασφάλεια ήταν ανέκαθεν ένα ζήτημα για τους πεζούς (οικογένειες, μαθητές, πολλοί φοιτητές). Μπήκαν σηματοδότες και διαβάσεις, αλλά όπου δεν υπάρχει φανάρι, οι οδηγοί δεν υπολογίζουν ούτε διαβάσεις ούτε πεζούς.
Η στάθμευση θα είναι ο μέγας πόνος έτσι και «κυνηγηθούν» τα ΙΧ από τη διανοιγμένη Κανακάρη.
Οταν, ωστόσο, λειτουργήσει η Μίνι Περιμετρική και η Κορίνθου αναλάβει το άλλο μισό βάρος της εξόδου, τότε η Αγίας Σοφίας και η Κωνσταντινουπόλεως είναι αρκετά πιθανό να πάρουν μεγάλες ανάσες.
Θα επηρεάσει αυτό την οικονομική και κοινωνική ζωή τους; Ηδη ο άξονας της Αγίας Σοφίας έχει μια κάποια δραστηριότητα, όχι βαρέων προδιαγραφών πάντως, και αναλόγως χαμηλή ψυχαγωγική κίνηση, αν αναλογιστούμε ότι η γειτονιά είναι πυκνοκατοικημένη, με πολύ «παραδοσιακό» πληθυσμό και ακόμα περισσότερους φοιτητές. Είναι πιθανό να δούμε διαφοροποιήσεις.
Η μεγάλη αντίφαση, καθιερωμένη για τα ελληνικά αστικά κέντρα, αφορά την εκκλησία της Αγίας Σοφίας. Εχει τεράστια απήχηση, σχεδόν σε καθημερινή βάση, πεζοδρομήθηκε ο περιβάλλων χώρος, η ίδια η εκκλησία ανακαινίστηκε, αλλά δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για εξυπηρέτηση των εποχούμενων πιστών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλές κυκλοφοριακές παραφωνίες, ανάρμοστες σε ένα αστικό κέντρο που δαπανά δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για κυκλοφοριακές διευθετήσεις.
Η περίπτωση της γειτονιάς, πάντως, έχει και βάθος: Ο λόγος για την «ενδοχώρα», μεταξύ Αγίας Σοφίας και Αγυιάς. Πολλοί ακάλυπτοι χώροι, μετέωροι μεταξύ δέσμευσης και μετατροπής σε κοινωφελείς, αλλά και πλατείες χωρίς αξιοποίηση, χωρίς αναψυχή, χωρίς «ψυχή» τελικά, και εν τέλει χωρίς ζωή.
Οπως και να έχει, τα πράγματα αλλάζουν. Σε μερικούς μήνες από σήμερα θα δούμε ποια θα είναι η επόμενη «πράξη στο έργο» και στην καθημερινότητα των πολιτών.
pelop.gr
