Οι τραυματισμοί στελεχών ή HSI είναι συνηθισμένοι σε πολλά αθλήματα. Αυτού του είδους οι τραυματισμοί επιβάλλουν σημαντική επιβάρυνση από οικονομική άποψη, χρόνο αποκατάστασης και απώλεια απόδοσης.
Πρόσφατα, έρευνες έχουν επικεντρωθεί στην καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να υποφέρει από ένα HSI, με χαμηλότερη αντοχή και βραχύτερους σπασμένους μύες που βρέθηκαν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.
Τέτοια ευρήματα οδήγησαν στη διάδοση εκκεντρικών ασκήσεων, όπως η άσκηση Nordic Hamstring Exercise, η σωστή χρήση της οποίας έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα ποσοστά των HSI και τα προλαμβάνει.
Ωστόσο, παρά την ισχυρή απόδειξη της αποτελεσματικότητάς τους, η προσήλωση σε εκκεντρικές ασκήσεις φόρτωσης είναι συχνά φτωχή.
Σταδιακά λοιπόν προωθείται η άποψη ότι η χρήση των γενετικών πληροφοριών θα επιτρέψει στο μέλλον τη βελτιστοποίηση των προγραμμάτων πρόληψης της HSI, τόσο όσον αφορά τις προσαρμογές κατάρτισης όσο και τη μυϊκή βλάβη και τον πόνο στην φάση της ανάρρωσης μετά την προπόνηση.
Επίσης έχει τεθεί το θέμα για το εάν αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον αθλητισμό για να προβλέψουν έναν τέτοιου είδους τραυματισμό.
Μια τέτοια υπόθεση, αν είναι σωστή, θα μπορούσε να έχει σημαντική επιρροή για την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης των τραυματισμών.
Πληροφορίες από το medical-hypotheses
