Χαραλαμπόπουλος: Νιώθω παμ-Πλουτος, αλλά όχι από τα χρήματα που έχω βγάλει

«Θέλω να παίξω ό,τι κάνει την ψυχούλα μου να λαμπυρίζει…». Από τον Τζόνι των Εγκλημάτων ως τον Πλούτο του Αριστοφάνη, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος νιώθει πάμπλουτος απ’ αυτά που έχει ζήσει στο επάγγελμά του. «Τα όνειρά μου ήταν πολύ λιγότερα», λέει λίγο πριν υποδυθεί τον Αριστοφανικό ήρωα – στις 13 και 14 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς στη νέα συμπαραγαγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Εθνικό Θέατρο Βελιγραδίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Ο ίδιος θέλει να χορτάσει κάθε στιγμή που πατά το πόδι του στην Επίδαυρο διότι ποτέ δεν ξέρει αν να ξαναβρθεί εκεί. ΄Οχι, δεν έχει καμία αγωνία να υπάρχει στην τηλεόραση ή στα μέσα μόνο και μόνο για να υπάρχει μέσω της προσωπικής του ζωής. Και ναι, θα ήθελε να γίνει πατέρας «αλλά δεν το αποφαίζουμε αυτό…»

– Εχετε πει κάτι πολύ συγκινητικό κ. Χαραλαμπόπουλε: Οτι κάθε φορά που κατεβαίνετε στην Επίδαυρο είναι σαν να είναι η τελευταία. Αυτό θα ισχύσει και στις 14 και 15 Ιουλίου;

Ξέρετε, το να πηγαίνεις στην Επίδαυρο να παίζεις, δεν είναι κάτι που μπορείς να το οργανώσεις εύκολα. Εξαρτάται από την πρόσκληση του εκάστοτε σκηνοθέτη, ή του Εθνικού ή του ΚΘΒΕ που είχα την τύχη να με προσκαλέσουν μέχρι σήμερα. Οπότε όταν βρίσκομαι εκεί θέλω να το χορτάσω. Ποτέ δεν ξέρω αν θα ξανάρθω…

– Είστε σε περίοδο εντατικών προβών για την κωμωδία του Αριστοφάνη σε διασκευή – σκηνοθεσία Nικήτα Μιλιβόγεβιτς, μια συμπαραγωγή με το Εθνικό Θέατρο Βελιγραδίου που ανεβαίνει στις 13 και 14 Ιουλίου στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου;

Το πιο δύσκολο κι εντατικό κομμάτι του ταξιδιού.. Είμαστε λίγο πριν επικοινωνήσουμε στον κόσμο αυτό που τόσους μήνες παλεύουμε να φτιάξουμε. Υπήρξαν πολλοί μήνες διεργασίας… Υπάρχει τώρα μεγάλη χαρά λίγο πριν από το τέλος του ταξιδιού, διότι για εμάς το ταξίδι τελειώνει από τη στιγμή που θα είμαστε σε θέση να σερβίρουμε αυτό το, ελπίζουμε όμορφο, πιάτο στους θεατές. Να το δοκιμάσουν και να μας πουν τη γνώμη τους. Είχα τη χαρά και τη τιμή να συνεργαστώ για πρώτη φορά με τον Νικήτα Μιλιβόγεβιτς ο οποίος σκέφτηκε ότι ο Αριστοφάνης δεν ανήκει μόνο στην Ελλάδα αλλά είναι των Βαλκανίων. Ο σύγχρονος Αριστοφάνης μιλά για τον Πλούτο τον οποίο, όμως, βλέπουμε ότι τον αφορά και μια – οικονομικά – μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, αλλά κι οι υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες το ίδιο. Ο Πλούτος, λοιπόν, μας αφορά όλους γιατί εξαρτώμεθα από τους μεγάλους που θα μας τον δανείσουν και μετά με τον ίδιο τρόπο μπορεί να μας τον πάρουν πίσω… Το χειρότερο είναι ότι όλοι μπαίνουμε σε μια διαδικασία στη ζωή μας να μπούμε στο «κυνήγι του θησαυρού», ενώ θα έπρεπε να είναι το κυνήγι του θησαυρού της ευτυχίας μας χωρίς να εξαρτάται απ’ αυτό τον Πλούτο. Δηλαδή το ανελέητο κυνήγι για τον πλούτο σε κάνει να ξεχνάς να ζεις…

– «Ο Πλούτος είναι προφανώς ακόμη ο πιο ισχυρός Θεός του πλανήτη, η κινητήρια δύναμη του κόσμου, ενώ διάφορα οικονομικά συμφέροντα καθορίζουν τα πάντα», αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης

Έτσι ακριβώς. Και το χειρότερο είναι ότι όλοι μπαίνουμε σε μια διαδικασία στη ζωή μας να μπούμε στο «κυνήγι του θησαυρού», ενώ θα έπρεπε να είναι το κυνήγι του θησαυρού της ευτυχίας μας χωρίς να εξαρτάται απ’ αυτό τον Πλούτο. Δηλαδή το ανελέητο κυνήγι για τον πλούτο σε κάνει να ξεχνάς να ζεις…

-Δηλαδή δεν υπάρχει σωτηρία τελικά;

Αν σκεφτείτε ότι ο Αριστοφάνης είναι 2.500 χρόνια τώρα διαχρονικός, δεν ξέρω αν υπάρχει σωτηρία αλλά υπάρχει – διαχρονικά – μεγάλη βλακεία στον άνθρωπο που συνεχίζεται…Υποδύομαι τον Πλούτο που είναι τυφλός και που – γι’ αυτό το λόγο τον μοιράζει μόνο σε λαμόγια κι ανέντιμους… Η ιστορία είναι το τι θα γίνει αν ο Πλούτος δει κι αρχίσει να δίνει  σ’ εκείνους που αξίζουν.

Ετσι κι αλλιώς με τον Πλούτο δεν τα πάω και πολύ καλά. Αν έρχεται έχω χαρά να τον σκορπίζω στους φίλους μου, στη ζωή μου αλλά κάτι για να το κρατήσω κι αυτό να με αποτρέψει από το να ζω, αυτό δεν το επιτρέπω σε κανένα, ούτε καν στον Πλούτο…

– Ακόμα και σήμερα ο Πλούτος ανήκει στα «λαμόγια»

Δεν μ’ ενδιαφέρει και πολύ που ανήκει… Ισως σε κάποιους που πάλεψαν ή να μην πάλεψαν… εμένα μ’ ενδιαφέρει τι σημαίνει ευτυχία. Για μένα Πλούτος είναι αυτές οι στιγμές που σε κάνουν να αισθάνεσαι ευτυχισμένος και πλούσιος, χωρίς να έχεις πολλά λεφτά. Ο Πλούτος διευκολύνει τη ζωή μας, δεν την κάνει ευτυχισμένη. Ο ίδιος ο χαρακτήρας του καθενός μας μπορεί να φέρει την ευτυχία.

– Εσείς έχετε κάνει τόσα πολλά πράγματα… Θέατρο, τηλεόραση… ΄Εχετε πλουτίσει από το επάγγελμά σας;

Νιώθω πάμ- Πλουτος, όχι μόνο Πλούτος απ’ αυτά που έχω ζήσει στο επάγγελμά μου. Τα όνειρά μου ήταν πολύ λιγότερα. Δεν περίμενα ποτέ να ζήσω τόσο όμορφες στιγμές θεατρικά, τηλεοπτικά.

– Αρα είστε πλούσιος απ’ αυτά που έχετε ζήσει, κι όχι απ’ αυτά που έχετε κερδίσει…

Ετσι κι αλλιώς με τον Πλούτο δεν τα πάω και πολύ καλά. Αν έρχεται έχω χαρά να τον σκορπίζω στους φίλους μου, στη ζωή μου αλλά κάτι για να το κρατήσω κι αυτό να με αποτρέψει από το να ζω, αυτό δεν το επιτρέπω σε κανένα, ούτε καν στον Πλούτο…

– Γιατί κάποιοι ρόλοι της μικρής οθόνης λείπουν τόσο πολύ από το ελληνικό κοινό, ανάμεσά τους και ο Γρηγόρης από το «Ταίρι» και ο Τζόνι από τα «Εγκλήματα»;

Αυτοί ήταν ρόλοι που με γνώρισε το κοινό και μ’ αγάπησε. Ρόλοι που μου επέτρεψαν να αποκτήσω την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Το κίνητρο της διαφήμισης που έκανα ήταν και οικονομικό αλλά κι η ποιότητα που έχει το να δουλεύεις σε διαφήμιση. Νιώθεις ότι δουλεύεις σε κινηματογράφου επιπέδου.

– Δεν γράφονται πια καλές σειρές στην τηλεόραση;

Γράφονται. Είμαστε έρμαια της εποχής και της μόδας. Ο,τι κάνει νούμερα είναι της μόδας, οπότε όλοι φτιάχνουν όμοιες εκπομπές. Το καλό είναι ότι μ’ αυτή την υπερέκθεση αυτού του τύπου οι εκπομπές πολύ σύντομα σβήνουν – γίνονται διάττοντες αστέρες. Κάπως έτσι συνειδητοποιεί κανείς ότι η καλή μυθοπλασία είναι αυτό που χρειάζεται η τηλεόραση για να ανέβει και πάλι ψηλά..

– Αρα είμαστε σε μια …βύθιση μ’ όλα αυτά τα reality τύπου Survivor και Power of Love που διαπρέπουν στο γυαλί;

Που διαπρέπουν; Στο χάσιμο της ώρας του θεατή που θέλει απλώς να έχει ανοιχτή την τηλεόραση και να ακούγεται μια φωνή, να νιώθει ότι δεν είναι μόνος. Δεν είναι κάτι που θα συζητηθεί όταν αυτές οι εκπομπές τελειώσουν.

– Ο Πλούτος δεν θα πάει στην Επίδαυρο αλλά θα κάνει κάποιες πολύ συγκεκριμένες στάσεις…

Ναι, θα κάνει κάποιες «συλλεκτικές» παραστάσεις μετά την Επίδαυρο. Στις 2 Σεπτεμβρίου θα παίξουμε στην Ελευσίνα, στις 6 στη Θεσσαλονίκη, στις 10 Ηρώδειο στις 14 Παπάγου και θα ολοκληρώσουμε τέλος Σεπτεμβρίου στο Βελιγράδι.

– Δεν …. ικανοποιείτε, ωστόσο, τους θαυμαστές σας με πληροφορίες για την προσωπική σας ζωή. Ακόμα και το γάμο σας με τη Λίνα Πρίντζου τον κρατήσατε μυστικό και κάνατε ένα ρομαντικό ταξίδι στη Βενετία.

Εχουν περάσει 4 χρόνια από τότε. Είναι κάτι που νομίζω ότι ο καθένας αποφασίζει αν θα θέλει να μπλέξει τα προσωπικά με τα επαγγελματικά, να γνωρίζει, δηλαδή, ο κόσμος τα πάντα γι’ αυτόν. Δεν είμαι αυτής της άποψης. Προτιμώ να με ξέρει ο κόσμος μέσα από τη δουλειά μου. Δεν έχω καμία αγωνία να υπάρχει στην τηλεόραση ή στα μέσα μόνο και μόνο για να υπάρχω – μέσω της προσωπικής μου ζωής. Φροντίζω να τους τροφοδοτώ με καλλιτεχνικά πράγματα και δεν έχω χώρο για τα προσωπικά μου.

– Πρόσφατα γίνατε θείος και αναρτήσατε στα social media φωτογραφία του νέου μέλους της οικογένειάς σας. Με τι αισθήματα καλωσορίσατε τον ανιψιό σας; Εσείς θα θέλατε από θείος να γίνετε και πατέρας;

– Ναι έγινα θείος για δεύτερη φορά. Ενιωσα συναίσθημα χαράς γιατί, ξέρετε, παίρνω τη χαρά από τα μάτια των γονιών του παιδιού. Φυσικά και θα ήθελα να γίνω και εγώ πατέρας αλλά δεν το αποφασίζουμε αυτό. Μερικά πράγματα έρχονται από μόνα τους, οπότε αν είναι να’ρθει, θε να ‘ρθει…

– Ποιο ήταν το κίνητρο της συζητημένης διαφήμισης για την Alpha που έχετε κάνει;

Το κίνητρο καθαρά τον πρώτο καιρό ήταν και οικονομικό αλλά κι η ποιότητα που έχει το να δουλεύεις σε διαφήμιση. Νιώθεις ότι δουλεύεις σε κινηματογράφου επιπέδου. Είναι πολύ πιο επαγγελματικός ο τρόπος από την τηλεόραση. Είμαι ηθοποιός και μπορώ να κάνω ότι χρειάζεται να κάνει ένας ηθοποιός. Και μέσα σ’ αυτά και διαφημίσεις. Η διαφήμιση πρέπει να είναι στη φαρέτρα ενός ηθοποιού.

– Που θα σας βρούμε την επόμενη σαιζόν;

Ως Ερωτευμένο Σαίξπηρ στον Ελληνικό Κόσμο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα μ’ ένα υπέροχο καστ ηθοποιών.

-Κύριε Χαραλαμπόπουλε, είστε Αριστοφανικός ηθοποιός τελικά;

Είμαι ένας ηθοποιός που θέλω να παίξω ότι κάνει την ψυχούλα μου να λαμπυρίζει. Εχει τύχει απλά να κάνω πολλούς Αριστοφανικούς ρόλους, αν κι αυτό δεν ήταν το ζητούμενό μου. Ζητούμενό μου ήταν να ζω αυτό που ζω, την επικοινωνία που έχω με τον κόσμο, διότι είναι σαν ένα υπέροχο γλυκό πανηγύρι να πηγαίνεις και να βρίσκεις τους θεατές σ’ ένα ανοιχτό χώρο μέσα στη ζέστη σε αντίξοες συνθήκες που συναντάμε πολλές φορές, κι όμως να φεύγεις με τέτοια χαρά – κι εσύ κι οι θεατές – γι αυτό που τους έδωσες που νομίζω πως δεν αλλάζεται με τίποτα.

– Καλή επιτυχία

Ευχαριστώ.

 

Πηγή : http://www.thetoc.gr