Οι κιρσοί χαρακτηρίζονται από τη μόνιμη παθολογική διαστολή των επιφανειακών φλεβών των κάτω άκρων, σε συνδυασμό με αλλοίωση του τοιχώματος τους. Όσον αφορά την αιμοδυναμική, υπάρχει μια βαλβιδική δυσλειτουργία η οποία μεταφράζεται σε παλινδρόμηση του αίματος στην όρθια στάση, το οποίο αντί να επιστρέφει πίσω στην καρδιά, λιμνάζει στις παθολογικές αυτές φλέβες.
Σε συνάρτηση με το μέγεθος τους διακρίνονται σε κιρσούς > 3mm, σε δικτυωτούς κιρσούς και σε ευρυαγγείες (τηλεαγγειεκτασίες).
Πρόκειται για μια πολύ συχνή πάθηση. Μετά από την ηλικία των 40 ετών, 50% του πληθυσμού εμφανίζει δικτυωτούς κιρσούς και/ή ευρυαγγείες και περίπου το 15% κιρσούς σοβαρής μορφής.
Ποιοί είναι οι παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη των κιρσών
Οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης των κιρσών είναι οι ακόλουθοι:
- To γυναικείο φύλο. Οι κιρσοί αφορούν πιο συχνά τις γυναίκες από τους άνδρες.
- Η κληρονομικότητα. Βρίσκουμε συχνά στο οικογενειακό ιστορικό κάποιο περιστατικό που παρουσίαζε κιρσούς.
- Η εγκυμοσύνη. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης υπάρχει συμπίεση των λαγόνιων φλεβών από τη μήτρα και φλεβική υπερπίεση των κάτω άκρων, ευαισθησία του φλεβικού τοιχώματος οφειλόμενη στις ορμονικές μεταβολές και αύξηση του όγκου του αίματος.
- Η ηλικία. Η συχνότητα των κιρσών αυξάνει με την ηλικία.
- Η παρατεταμένη ορθοστασία, κυρίως λόγω επαγγέλματος.
- Η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή.
Ποια είναι τα συμπτώματα των κιρσών
Οι δικτυωτοί κιρσοί και οι ευρυαγγείες αποτελούν κυρίως αισθητικό πρόβλημα και είναι συνήθως ασυμπτωματικοί.
Οι υπόλοιποι κιρσοί συνιστούν όχι μόνο αισθητικό πρόβλημα για τους ασθενείς αλλά συνδέονται με συμπτώματα και κλινική εικόνα μεταβλητής βαρύτητας. Δεν υπάρχει όμως πάντοτε συσχέτιση μεταξύ της σοβαρότητας της φλεβικής ανεπάρκειας και της κλινικής της εικόνας:
- Αίσθηση πρηξίματος, βάρους στα πόδια
- Αίσθηση φαγούρας και καύσου.
- Μυϊκές κράμπες.
- Πόνοι και οίδημα, που επιτείνονται από την ορθοστασία.
- Ωχρά δερματίτιδα, έκζεμα, έλκος.
Τα συμπτώματα επιδεινώνονται κατά το τέλος της ημέρας και σε περιόδους ζέστης.
