ΑΙΓΙΟ: «Οκτώ παιδιά και μια κιθάρα», απόψε και πάλι στο «Πολύκεντρο»

«Οκτώ παιδιά και μια κιθάρα» είναι ο τίτλος της θεατρικής παράστασης που θα ανεβάσει η Θεατρική Ομάδα «Μονόλογοι», καταφέρνοντας να αγγίξει και να μεταφέρει με έναν διαφορετικό τρόπο, την αγριότητα του πολέμου και της προσφυγιάς, έτσι όπως την βιώνουν και την εξιστορούν παιδιά.

Η παράσταση ανεβαίνει  το Σάββατο 16 και Κυριακή 17 του μήνα στο «Πολύκεντρο» Μυρτιάς Αιγίου, στις 8.00 το βράδυ, και αξίζει να την παρακολουθήσουν όλοι.

Οι μικροί μας ήρωες γίνονται η κραυγή της χαμένης αθωότητας
Και ήρθε η στιγμή που τα παιδιά, θα μιλήσουν για τα παιδιά. Γιατί το ξεχνάμε, αλλά όλα τα παιδιά ακούνε, βλέπουν, σκέφτονται, πονάνε. Τίποτε δεν υπάρχει που να μπορεί να κρυφτεί από αυτά, ούτε καν ο πόλεμος, ούτε ο ίδιος ο θάνατος. Η αθωότητα χάνεται πιο εύκολα απ’ ό,τι όλοι οι “μεγάλοι” θυμούνται, πιο βίαια απ’ ό,τι μπορούν να φανταστούν. Σκέφτονται τα άλλα παιδιά από τη Γάζα και θυμούνται τις γιαγιάδες τους από τη Σμύρνη, τρέχουν τότε να βρουν την αγκαλιά της μάνας, του πατέρα, και τι γίνεται όταν αυτοί δεν είναι εκεί; Γιατί ο πόλεμος είναι διαφορετικός, αλλά η επίπτωση του στις ψυχές των μικρών, είναι μια κοινή καταστροφή. Νιώθουν την αδικία περισσότερο απ’ όλους, γιατί η κοινωνία τους συμπεριφέρεται σαν να µην υπάρχουν όποτε θέλει τα κάνει ενήλικες και όποτε θέλει τους επιστρέφει τα όνειρα. Ο ήχος από τις βόμβες, τα αίματα στο πεζοδρόμιο, ένα χαμένο εισιτήριο αεροδρομίου. Η φωνή του μεγάλου, η σιωπή του μικρού. Μήπως ήρθε τελικά η ώρα που η φωνή θα πιάσει τόπο;

 

Πρόκειται για ένα θεατρικό βασισμένο σε μαρτυρίες παιδιών που βίωσαν τον πόλεμο στη Γάζα. Συνδυάζοντας τραγούδια από τη Μ. Ασία και την Ήπειρο, οι μικροί μας ήρωες γίνονται η κραυγή της χαμένης αθωότητας, κάθε παιδιού που άφησε το μολύβι και την κιθάρα από τα χέρια του για να πιάσει ένα όπλο, ένα σώμα. Ένα έργο που συνδυάζει κίνηση, λόγο και μουσικότητα. Τα παιδιά καλούνται να αξιοποιήσουν όλο το σκηνικό χώρο, δημιουργώντας την αίσθηση της καταστροφής και της αλλοίωσης των ονείρων. Όπως χαρακτηριστικά λέει ένας μικρός παρατηρητής, «Πως γίνεται όλος ο κόσμος να κοιμάται, και εμείς να ζούμε στη κόλαση;».

΄Πώς φέρνει τα πάνω – κάτω στη ζωή ενός παιδιού η αγριότητα του πολέμου; Όλος ο κόσμος γκρεμίζεται για τα παιδιά – θύματα του πολέμου. Ήδη έχει στοιχίσει τις ζωές 11.000 παιδιών, ενώ πάνω από ένα εκατομμύριο αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς. Στόχος της φετινής μας παράστασης είναι να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο για την κατάσταση των παιδιών στη Συρία. Μια σκληρή πραγματικότητα, «αφηγημένη» μέσα από τα μάτια των παιδιών΄΄, αναφέρει ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Θεατρικής Ομάδας «Μονόλογοι» Απόστολος Δεληγάκης.
Σκηνοθεσία/Διασκευή του έργου έχει επιμεληθεί η Χριστίνα Κυρίτση. Παίζουν: Τσιώκου Αγγελική, Τσιώκος Φώτης, Νικολακοπούλου Ιωάννα, Νικολακοπούλου Αναστασία, Νικολακοπούλου Παναγιώτα, Νικολακόπουλος Ηλίας, Πρίντζιος Λάμπρος, Πρίντζιου Μαρία. Σκηνικά – κοστούμια: Κυρίτση Χριστίνα – Αντώνιος Μερτής. Μουσική: Γκαϊτατζή Αθηνά, Παναγιώτης Νικολάου, Γιώργος Διαμαντόπουλος, Κυρίτση Χριστίνα. Σχεδιασμός αφίσας :Έλλη Ραμμένου. Επιμέλεια ήχου και φωτισμού: Σπύρος Ρηγόπουλος.