Όταν πεθαίνει ένας Φίλος, νοιώθεις να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σου

Ο Πρόεδρος της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής της Ν.Δ στην Αχαΐα, Ανδρέας Μαζαράκης, αποχαιρέτησε με ένα συγκινητικό μήνυμα τον φίλο του, για το θάνατο του γνωστού Πατρινού εμπόρου Ηλία Παυλίδη

“Όταν πεθαίνει ένας Φίλος, νοιώθεις να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σου.
Μοιάζει να σταματά ο κόσμος για μια στιγμή.
Σαν να επιθυμεί να χαθεί στην άβυσσο του τίποτα.
Και συ χάνεις κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Όταν πεθαίνει ένας Φίλος αλλάζεις τα χρώματα της ψυχής σου. Με ένα τόνο θλιβερό, της μοναξιάς της καρδιάς. Την σκεπάζεις με το πνιγηρό ρούχο της μελαγχολίας. Σχεδόν ντρέπεσαι που είσαι ζωντανός.
Όταν ένας Φίλος φεύγει για τα δικά του μονοπάτια του απείρου, νοιώθεις λίγο σαν προδομένος. Σκέφτεσαι πως δεν σε ήθελε συνταξιδιώτη και, τον αναζητάς μέσα στ’ άστρα, προσπαθώντας μπας και δεις το περίγραμμα του, καθώς χάνεται στο άπειρο.
Και μένεις. Βουβός. Σαν άγαλμα. Παρατηρείς, αλλά δεν βλέπεις.
Έτσι με άφησες Φίλε.
“Αν μπορούσα, πόσο θα ‘θελα
να καρφώσω χάμω τις στιγμές μας
μη και φύγουν”