Ολοι συμφωνούμε ότι η Παιδεία στο σύνολό της και στις 3 βαθμίδες της πάσχει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντί να προσπαθήσει να λύσει τα τεράστια προβλήματα και να παρουσιάσει μία ελκυστική πρόταση για την παιδεία, κάνει
πισωγυρίσματα και προσπαθεί να χτίσει το κομματικό της σύστημα και στην εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε και που υποτίθεται θα έφερνε στήριξη στο εκπαιδευτικό έργο, αποδομεί, τελικά, δομές της εκπαίδευσης. Μέσα από συζητήσεις κι επαφές που είχα αυτή την εβδομάδα με εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Δ/θμιας κατάλαβα τη μεγάλη αναστάτωση στη συγκεκριμένη κοινότητα, από τις αλλαγές που εισάγονται στη διοίκηση. Επιγραμματικά σχολιάζουμε μερικές από τις διατάξεις:
>Καταρχάς, δημιουργείται χάος από την εκδικητική υποβάθμιση του Σώματος των Σχολικών Συμβούλων, όπως επισήμανε σχετικά κ ο Πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τη συνάντησή του μαζί τους. Δημιουργούνται δομές συγκεντρωτικού και γραφειοκρατικού χαρακτήρα, που χάνουν την ευελιξία ενός θεσμού που χρειάζεται στην εκπαιδευτική διαδικασία, με στόχο την ουσιαστική αυτονομία της σχολικής μονάδας, με απώτερο σκοπό τη βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου.
>Η λογική του παραλόγου στη μοριοδότηση της διοικητικής εμπειρίας στο νομοσχέδιο, για τους διευθυντές & υποδιευθυντές και η ετήσια αξιολόγησή τους από τους μόνιμους εκπαιδευτικούς του σχολείου με ανώνυμο ερωτηματολόγιο είναι επίσης μελανά σημεία.
>Διαφαίνεται, επίσης, μια δυσαρέσκεια για την κατάργηση των ΚΕΔΔΥ και την αντικατάσταση τους με δομές που θα προσθέσουν αυξημένα βάρη σε παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τις οικογένειές τους.
>Η κατάργηση των ΚΕΠΛΗΝΕΤ, που στα 15 χρόνια λειτουργίας τους ήταν φορείς υποστήριξης Πληροφορικής κ Νέων Τεχνολογιών, παρέχοντας στις σχολικές μονάδες τεχνική υποστήριξη και επιμόρφωση κ η αντικατάστασή τους από έναν υπεύθυνο ανά διεύθυνση, δεν καλύπτει τις αντίστοιχες αρμοδιότητες & αφήνει σίγουρα τεράστια κενά.
Το σχολείο του 21ου αιώνα πρέπει να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας, που μεταβάλλονται συνέχεια. Να έχει αυτονομία ουσιαστική και να αναπτύσσει τη σωστή και δημιουργική συνεργασία με διακριτούς ρόλους, υποχρεώσεις και δικαιώματα. Να είναι ένα σχολείο δυναμικό, παρεμβατικό, με σχεδιασμό και όραμα και όχι φοβικό που δεν μπορεί να προσφέρει στη σύγχρονη αντίληψη και πραγματικότητα. Μόνο έτσι θα αναβαθμιστεί το δημόσιο σχολείο και θα αποτελέσει τη βάση της εκπαίδευσης στη χώρα μας.
Του ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΤΣΑΝΙΩΤΗ
βουλευτή Αχαΐας
