Οικοδεσπότης ήταν ο πρίγκιπας της Ουαλίας Κάρολος. Χαριτολογώντας ο πρίγκηπας Κάρολος έκανε αναφορά στη μεγάλη κατανάλωση χαλουμιού στη Βρετανία, σχολιάζοντας ότι η αναφερόμενη έλλειψή του από την αγορά κάποια στιγμή αντιμετωπίστηκε ως «τίποτα λιγότερο από εθνική κρίση».
Σε σύντομη ομιλία του ο Νίκος Αναστασιάδης ευχαρίστησε για την ιδιαίτερη εκδήλωση που για πρώτη φορά διοργανώθηκε στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ για να τιμηθεί η προσφορά της κυπριακής ομογένειας στο Ηνωμένο Βασίλειο και οι ιστορικοί δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών.
«Απόψε μας παρέχεται η ευκαιρία να γιορτάσουμε τη μακρόχρονη φιλία και τους ανθεκτικούς δεσμούς που απολαμβάνουν οι δύο μας χώρες», σημείωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπενθυμίζοντας ότι οι δεσμοί αυτοί εορτάστηκαν και πέρυσι, στη συμπλήρωση 100 ετών από τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στη διάρκεια του οποίου 16.000 Κύπριοι πολέμησαν στο πλευρό των Βρετανών.
«Η ιστορία και το ταξίδι μας είναι ένα ταξίδι διαρκούς εξέλιξης, βασισμένο στην εμπιστοσύνη και σε πολυάριθμες συνέργειες», συνέχισε, επισημαίνοντας ιδιαίτερα την κοινή συμμετοχή στην Κοινοπολιτεία στη βάση κοινών αρχών και αξιών.
Στο σημείο αυτό εξήρε την καθοδήγηση του οργανισμού από τη βασίλισσα Ελισάβετ και τόνισε ότι δεν έχει καμία αμφιβολία πως και ο πρίγκιπας Κάρολος θα είναι εξίσου επιτυχημένος στην ηγεσία της Κοινοπολιτείας όταν έρθει η ώρα της διαδοχής.
Τόνισε δε και τις σημαντικές σχέσεις μεταξύ των δυο λαών πέρα από την πολιτική και τη διπλωματία, αναφερόμενος στους περισσότερους από 300.000 κατοίκους της Βρετανίας με κυπριακή καταγωγή, τους χιλιάδες φοιτητές, τις 60.000 Βρετανών που ζουν στην Κύπρο και τους περισσότερους από 1 εκατομμύριο που επισκέπτονται το νησί κάθε χρόνο.
Τέλος, αναφέρθηκε στις τρεις εκθέσεις που πλαισίωναν τη βραδιά ως «αναντίρρητη απόδειξη του ιστορικού βάθους και της δυναμικής σύγχρονης σχέσης μεταξύ των δύο χωρών». Εξέφρασε την ελπίδα να δούμε κάποια στιγμή τους κυπριακούς πολιτιστικούς θησαυρούς που φυλάσσονται στη Βρετανία σε μία έκθεση σε μια επανενωμένη Κύπρο.
Ο πρίγκιπας της Ουαλίας από την πλευρά του στάθηκε στην «απολύτως απαραίτητη» προσφορά των Κυπρίων της Βρετανίας στη χώρα και στην Κοινοπολιτεία.
Σημείωσε ότι η Κύπρος διαχρονικά αιχμαλωτίζει τη φαντασία των Βρετανών που την επισκέπτονται μαζικά και την ερωτεύονται και ότι το νησί έχει υπάρξει σταυροδρόμι πολιτισμών με επιρροή πολύ πέρα από το έδαφός του.
Αναφέρθηκε και ο ίδιος στη σύμπραξη των δυο λαών κατά τους παγκόσμιους πολέμους.
Έκανε στη συνέχεια μια συνοπτική αναδρομή στην ιστορία της κυπριακής παροικίας αρχικά στο Λονδίνο και μετά σε άλλες πόλεις για να σημειώσει: «Όπου κι αν εγκαταστάθηκαν, οι κοινότητες αυτές άνθισαν, έκαναν τρομερή διαφορά στην κοινωνία, στην οικονομία και στον πολιτισμό μας».
