Με ανεπανάληπτο τρόπο κορυφώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου 9 Iουνίου οι εκδηλώσεις του τριημέρου «Jazz+Πράξεις 2018» του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, που διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων.
Ήταν μια μαγική βραδιά στο κατάμεστο από κόσμο Αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου, όπου μεταβλήθηκε σε μια μοναδική γιορτή της τζαζ γεμάτη ζωντάνια, αμεσότητα και δυνατές συγκινήσεις. Δυο διαφορετικές όψεις της τζαζ συναντήθηκαν παρουσιάζοντας τα διαφορετικά πρόσωπα που μπορεί να πάρει η τζαζ ως δημιουργική φόρμα και ουσία αυτοσχεδιασμού.
Η αρχή έγινε με τους HusBand, το ντουέτο του Μιχάλη Σιγανίδη (κοντραμπάσο, ηλεκτρική κιθάρα, φωνή, samples) και του Χάρη Λαμπράκη (νέι, πλήκτρα, φωνή, samples), που άνοιξε τη βραδιά με έναν συνδυασμό καταγραμμένου ηχητικού υλικού (document) και ζωντανής μουσικής δράσης (fiction).
Η αυτοσχεδιαστική και πειραματική λειτουργία της μουσικής αποτέλεσε τη βάση για την έκφραση αυτής της μουσικής σκέψης μέσω ενός μωσαϊκού ηχητικών κολάζ ηχογραφήσεων-θραυσμάτων λόγου και ήχων, ποιημάτων των Μίλτου Σαχτούρη, Ομάρ Καγιάμ, Λέοντα Κουκούλα, Τάσου Ναούμ, Γιάννη Ζήκα, Γιώργου Σιγανίδη και στίχων του συνθέτη. Η μουσική βασίστηκε σε συνθέσεις του Μιχάλη Σιγανίδη από την πολύχρονη δισκογραφία του συγκεντρωμένες σε μια ενιαία σύνθεση που αποτύπωσε την ιδιοσυγκρασιακή και πρωτοποριακή ματιά του και ξετυλίχτηκε με την υποστήριξη παράλληλης προβολής μικρού μήκους βίντεο. Ήταν το απόσταγμα μιας ιδιαίτερης προσωπικής δημιουργικής φωνής που άφησε το δικό της ίχνος.
Η αυτοσχεδιαστική και πειραματική λειτουργία της μουσικής αποτέλεσε τη βάση για την έκφραση αυτής της μουσικής σκέψης μέσω ενός μωσαϊκού ηχητικών κολάζ ηχογραφήσεων-θραυσμάτων λόγου και ήχων, ποιημάτων των Μίλτου Σαχτούρη, Ομάρ Καγιάμ, Λέοντα Κουκούλα, Τάσου Ναούμ, Γιάννη Ζήκα, Γιώργου Σιγανίδη και στίχων του συνθέτη. Η μουσική βασίστηκε σε συνθέσεις του Μιχάλη Σιγανίδη από την πολύχρονη δισκογραφία του συγκεντρωμένες σε μια ενιαία σύνθεση που αποτύπωσε την ιδιοσυγκρασιακή και πρωτοποριακή ματιά του και ξετυλίχτηκε με την υποστήριξη παράλληλης προβολής μικρού μήκους βίντεο. Ήταν το απόσταγμα μιας ιδιαίτερης προσωπικής δημιουργικής φωνής που άφησε το δικό της ίχνος.Στο δεύτερο κυρίως μέρος της βραδιάς το πρωτοκλασάτο κουαρτέτο του διάσημου Βρετανού σαξοφωνίστα και συνθέτη Nat Birchall, ενός από τα πιο δυνατά ονόματα της διεθνούς τζαζ σκηνής μας πρόσφερε ένα πανόραμα από τις σπουδαίες του συνθέσεις που εμπεριέχονται στους δίσκους του, που έχουν αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές από το σύνολο του διεθνούς τύπου και φιγουράρουν στις λίστες των καλύτερων από τα πιο έγκριτα έντυπα του είδους. Ο Νat Birchall (σοπράνο και τενόρο σαξόφωνο) πλαισιωμένος από τους δεξιοτέχνες Adam Fairhall (πιάνο), Michael Bardon (κοντραμπάσο) και Andy Hay (ντραμς), ξεδίπλωσε με δυναμικό τρόπο μια μουσική γεμάτη απόλαυση, ψυχή, υποδειγματικά παιξίματα και πρωτοφανή ενέργεια και ένταση. Εκπληκτικοί ρυθμοί και μαγευτικές μελωδίες φώτισαν δημιουργικές πτυχές της κλασικής και spiritual τζαζ ξεσηκώνοντας το κοινό και προκαλώντας τις θερμές εκδηλώσεις του και το αποθεωτικό χειροκρότημά του. Μια μουσική που αποδόθηκε με ξεχωριστή έμφαση και λεπτομέρεια στο ήχο, στον οποίο ο Birchall δίνει τεράστια σημασία.
Ο Nat Birchall απέδειξε πόσο δικαιολογημένη είναι η φήμη του, που έκανε πολλούς διακεκριμένους κριτικούς να τον χαρακτηρίζουν ως σημερινό διάδοχο του John Coltrane. Το πνεύμα του John Coltrane και η πνευματική διάσταση της βαθιά επικοινωνιακής μουσικής του γίγαντα της τζαζ αναβίωσε και ενσαρκώθηκε με μοναδικό τρόπο μέσα από το γεμάτο ψυχή, πάθος, λυρισμό, μελωδικότητα και ευρύτατη γκάμα ηχοχρωμάτων παίξιμό του. Ως επιρροή βεβαίως γιατί οι συνθέσεις του Birchall είναι πρωτότυπες και όχι διασκευές. Η ειρηνική μουσική του γεμάτη αρμονία και ενότητα, άλλοτε γαλήνια και αισθαντική και άλλοτε εξωστρεφής και ανήσυχη πλημμύρισε τον ατμοσφαιρικό χώρο του Αίθριου του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου δημιουργώντας μια σπάνια διαφορετική ομορφιά και προκαλώντας έναν αστείρευτο πλούτο συναισθημάτων.
Κορυφαία στιγμή της συναυλίας του ήταν αυτή που ο Nat Birchall κάλεσε στη σκηνή τον δεξιοτέχνη του νέι Χάρη Λαμπράκη από το προηγούμενο σχήμα για να συμπράξει επί σκηνής με το κουαρτέτο. Ενα εξαιρετικό σόλο του Χάρη Λαμπράκη στη σύνθεση του Birchall και μια πνευστή συνομιλία σαξοφώνου και νέι γεφύρωσε με μοναδικό τρόπο γεωγραφικές αποστάσεις και καταβολές και απέδειξε τη δύναμη της μουσικής που χωρίς εθνικές ταυτότητες ενώνει μουσικούς και κοινό.
Ο σπουδαίος προσκεκλημένος του Jazz+Πράξεις και οι μουσικοί του εξέφρασαν κατά επανάληψη τον ενθουσιασμό τους για τον υπέροχο χώρο διεξαγωγής της συναυλίας, το θαυμάσιο κοινό και την υποδοχή που είχαν από το φεστιβάλ.
Ήταν ένα ιδανικό φινάλε για το “Jazz+Πράξεις”, που για τρεις βραδιές πρόσφερε πλήθος συγκινήσεων και στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία αναδεικνύοντας πολλές και διαφορετικές μουσικές πλευρές της τζαζ και όχι μόνο. Απέδειξε με πολλαπλούς τρόπους τον απρόβλεπτο και δημιουργικό ρόλο που μπορεί να έχει η σύμπραξη καλλιτεχνών, στιλιστικών κατευθύνσεων και διαφορετικών μουσικών αναφορών με κοινό παρονομαστή την απόλαυση της μουσικής και την συναυλιακή πράξη και εμπειρία. 
Τρεις μοναδικές βραδιές με το Petros Klampanis Group, τους Michael Wollny και Vincent Peirani, Μιχάλη Σιγανίδη και Χάρη Λαμπράκη και Nat Birchall Quartet, που έκαναν την Πάτρα χώρο γόνιμου μουσικού διαλόγου. Το «Jazz+Πράξεις 2018» προκάλεσε το αυξημένο ενδιαφέρον της συντριπτικής πλειοψηφίας του τοπικού, αθηναϊκού και πανελλαδικού έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου με απανωτές εκτεταμένες δημοσιεύσεις και πληθωρικές αναφορές και αφιερώματα σε έγκριτα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά μέσα. Τέλος προσέλκυσε πλήθος θεατών από την Αθήνα και άλλες περιοχές της Ελλάδας, που απόλαυσαν διάσημους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν αποκλειστικά στην Πάτρα.
Τρεις μοναδικές βραδιές με το Petros Klampanis Group, τους Michael Wollny και Vincent Peirani, Μιχάλη Σιγανίδη και Χάρη Λαμπράκη και Nat Birchall Quartet, που έκαναν την Πάτρα χώρο γόνιμου μουσικού διαλόγου. Το «Jazz+Πράξεις 2018» προκάλεσε το αυξημένο ενδιαφέρον της συντριπτικής πλειοψηφίας του τοπικού, αθηναϊκού και πανελλαδικού έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου με απανωτές εκτεταμένες δημοσιεύσεις και πληθωρικές αναφορές και αφιερώματα σε έγκριτα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά μέσα. Τέλος προσέλκυσε πλήθος θεατών από την Αθήνα και άλλες περιοχές της Ελλάδας, που απόλαυσαν διάσημους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν αποκλειστικά στην Πάτρα.
